Nick Leary betrapt een inbreker in zijn huis en slaat hem met een honkbalknuppel dood. Hij wordt niet vervolgd (anders dan in Nederland waar slachtoffer, dader wordt), later in het boek wordt duidelijk wat een van de beweegredenen hierachter zijn geweest. De vader van de inbreker vindt het heel vreemd dat zijn zoon zoiets gedaan heeft en probeert hemel en aarde te bewegen om er achter te komen wie zijn zoon hiertoe heeft aangezet, waarbij geen enkel middel geschuwd wordt. En de waarheid, die heel anders blijkt te zijn dan ik verwachtte, komt uiteindelijk met veel emoties naar buiten.

Het is een verhaal waarin zoveel ontwikkelingen ieder hun eigen spel spelen. Het gaat over drugs, pedofilie, incest, overspel, koopzucht, verslaafden, een moeder die alleen maar van haar zoon houdt als hij maar drugs weet te vinden, een andere moeder die, zoals blijkt ten onrechte, alleen maar het goede in haar familie ziet, een moeder die nauwelijks naar haar kinderen omkijkt, een moeder, die niets wil weten van haar stiefzoon en ook nog een moeder die haar kleinkinderen wil beschermen tegen haar zoon.

Wat ik een prachtig deel van dit verhaal vind is de vader die enorm veel problemen heeft met de dood van zijn zoon en in het goede van zijn zoon blijft geloven. Als later de waarheid boven tafel komt dan komt de schok hard aan. Een verhaal met veel problematiek, maar waarbij je door het verhaal heen vliegt. Het is een heel spannend boek en alle personages komen tot leven. Als alles dat in dit boek staat gebeurt in het gewone leven ook en als je daarbij stil staat dan is het zeer deprimerend.