Wat weet Karin Fossum toch een sfeer in haar verhaal te brengen. Ze beschrijft ook op een heel goede wijze de tegenstelling tussen enerzijds de nuchtere onderzoekers en anderzijds de wanhoop van de familie die bij de vermissing betrokken zijn. Het verhaal is meeslepend en wordt op een gevoelige manier neergezet. Vanaf het begin zijn er twee verdachten: een neef, die wat ongure vrienden heeft en een jongen, die wat vreemd is. Een prachtig stuk in dit boek is als die tweede jongen die niet zoveel begrijpt door Konrad Sejer verhoord wordt met behulp van playmobil. Maar toch vind ik dit boek geen 5 sterren waard omdat het einde niets meer onverwachts heeft en maar voortkabbelt tot het boek ten einde is.