Vanochtend vroeg heb ik de drie laatste hoofdstukken gelezen, vannacht lukte me dat niet meer. Met rode ogen probeerde ik de eindstreep te halen maar het werd net iets te laat. Maar bij mijn ontbijt moest ik toch echt weten wat de laatste woorden van Koudegolf zouden zijn. En opnieuw werd ik niet teleugesteld door de schrijfkunsten van de IJslander. Eerlijk is eerlijk, Koudegolf is wat mij betreft niet de beste in de reeks, maar ook deze keer werken de beslommeringen van Erlendur en zijn collega's zo verslavend dat ik er zonder enige twijfel 5 sterren aan geef.

De karakteristieke stijl van Indridason heeft mij al vanaf het eerste boek in de greep. De zorgvuldige wijze waarop de schrijver de karakters met ieder boek verder uitbouwt en al even zorgvuldig het pad effent richting het einde maken van ieder boek een juweeltje. Ik kan niet wachten op de volgende!

(Maar eerst ga ik mezelf verwennen met de nieuwe Uni Lindell!)