Wake me up, before you go go

Afgelopen december werd George Michael toegevoegd aan de toch al lange lijst van muzikale helden die in 2016 overleden. In zijn biografie kijkt muziekjournalist Rob Jovanovic terug op het leven van de Britse zanger – een leven dat gekenmerkt werd door hoge pieken en diepe dalen.

Wham! ging in mijn geboortejaar uit elkaar, maar de band, bestaande uit George Michael en Andrew Ridgeley, heeft altijd een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij gehad. De vrolijke popdeuntjes, de onverwoestbare kerst-evergreen ‘Last Christmas’ en de typische jaren-tachtig-clips: ik beleefde het niet in de hoogtijdagen van de band, maar vijftien jaar later via mijn discman. Als bewonderaar van Michaels werk was ik huiverig om deze biografie te lezen, want wat zou er worden belicht? De stempel die hij in de jaren tachtig en negentig op de muziekwereld heeft gedrukt, of de schandalen waarmee de zanger de laatste jaren het nieuws haalde?

Muziekjournalist Rob Jovanovic kiest er duidelijk voor om zich te richten op de muzikale erfenis van Michael. Vooral de hoofdstukken over de opkomt van Wham! aan het begin van de jaren tachtig geven een interessant inkijkje in de muziekindustrie. Optreden in het muziekprogramma Top of the Pops kon je carrière nog maken of breken. Toen het duo in 1982 voor het eerst in de show verscheen, moesten ze na de opnamen nog steeds met de bus naar huis, maar op de dag van de uitzending vroeg iemand voor het eerst om Michaels handtekening en belandde de single ‘Young Guns’ hoog in de hitparade.

Ook uit de latere jaren, waarin Michael beduidend minder succesvol was als artiest, weet Jovanovic leuke muziekfeitjes op te duikelen. Wist je dat hij aan de wieg stond van de succesvolle serie Carpool Karaoke van komiek James Corden? Tegenwoordig hoor je er als artiest niet meer bij als je niet met deze talkshow-host hebt gezongen. Michael was de eerste die voor het goede doel door Londen reed, om samen met Corden uit volle borst liedjes van Wham! te zingen.

Dat is dan ook vooral wat deze biografie oproept, dat je zin krijgt om de muziek van Michael te herontdekken. Naast het onvermijdelijke ‘Last Christmas’, dat ieder jaar vroeger op de radio komt, is door de vele schandalen zijn muziek een beetje naar de achtergrond verdwenen. Blader in dit boek vooral terug naar de beschrijvingen over uitverkochte Wembley-concerten, zet daarbij ‘Don’t let the sun go down’ op, het geweldige duet dat Michael zong met Elton John op Live Aid, en die misstappen verdwijnen als sneeuw voor de zon.