Een helende roadtrip

Dave Eggers weet als geen ander onze samenleving te duiden en deinst er niet voor terug om zijn lezers een spiegel voor te houden. Helden van de grens lijkt minder maatschappijkritisch. Of toch niet?

In zijn eerdere boek Zeitoun zoomde Eggers in op het leven van een Syrische vluchteling in New Orleans en wist hij tegelijkertijd de problemen van veel moslims na 9/11 te benoemen, terwijl hij in De Cirkel hoofdpersoon Mae laat werken bij een oppermachtig internetbedrijf dat het niet zo nauw neemt met de privacy van zijn gebruikers. Als je dit boek uithebt denk je wel twee keer na voordat je iets op Facebook plaatst.

In Helden van de grens lijkt de auteur het over een andere boeg te gooien door in te gaan op het wel en wee van een gezin. Hoofdpersoon Josie reist met haar twee kinderen in een krakkemikkige camper door Alaska. Haar ex-man Carl heeft ze niets over deze reis verteld, en ze is dan ook bang dat hij denkt dat ze de kinderen heeft ontvoerd. Dat is niet de enige angst die Josie bezighoudt. Langzaam kom je erachter dat er wel meer problemen uit het verleden zijn die haar achtervolgen. Zo heeft een patiënt uit haar tandartspraktijk haar aangeklaagd en is een andere dierbare patiënt als soldaat gestorven in Afghanistan.

Het knappe aan de opbouw van Helden van de grens is dat je steeds meer sympathie voor Josie krijgt. In het begin wordt ze neergezet als een verwarde en onverantwoordelijke moeder, die niet vies is van een borrel en zelfs wat paranoïde trekjes heeft. Wat je haar vooral kwalijk neemt is het normale leven dat ze haar kinderen ontneemt; zij zouden op school moeten zitten in plaats van met een labiele moeder Alaska te doorkruisen.

Doordat je gedurende het verhaal steeds meer te weten komt over het verleden van Josie, krijg je meer begrip voor haar keuzes en acties. Ik betrapte mezelf erop dat ik de voorkeur van Josie om aar kinderen buiten de normale maatschappij te laten opgroeien wel begreep. En zo zet Eggers je toch weer aan het denken. In hoeverre trek je je iets aan van de conventies in de samenleving, en wanneer kies je voor jezelf en het geluk van je gezin?

Helden van de grens laat je zelf je oordeel vellen over mensen en beslissingen die afwijken van de norm. Misschien moeten we hen niet direct veroordelen, maar geven zij juist kleur aan onze samenleving.