Een aardige heks en een stilte in de natuur

Aan het begin van de zomervakantie krijgen Elsa en Arne een nieuwe buurvrouw. Maar buurvrouw Vevina blijkt een heks! Eerst zijn Elsa en Arne een beetje bang, maar al snel ontdekken ze dat Vevina niet is zoals de (sprookjes)heksen die ze kennen, maar dat ze eigenlijk heel aardig en slim is.

Al snel wint de nieuwsgierigheid het bij de kinderen, en steeds vaker gaan ze naar Vevina om van haar te leren. Als ze erachter komen dat het bos in de buurt een probleem heeft, besluiten ze te helpen. Het bos heeft namelijk haar lied verloren, maar Elsa, Arne en Vevina zijn vastbesloten om dit op te lossen. Bij dit leerzame avontuur krijgen ze hulp van een bruine kikker, een grommende kanarie, een pianospelende poes en Ogham, een rijmende bosbewoner.

“ Het klinkt misschien raar, maar alles in de natuur is verbonden met elkaar” (p68)

Hoofdpersonage van dit boek is Vevina; zij is immers de buurvrouw en heks, vandaar dat zij de buurheks genoemd wordt. Haar zelf leer je eigenlijk helemaal niet goed kennen, maar haar heksenwijsheden des te meer. In het boek heeft Vevina vooral een begeleidende en onderwijzende rol voor Elsa en Arne.
Elsa en Arne zijn broer en zus en staan zoals het hoort bij kinderen, maar ook bij volwassenen, nog zonder vooroordelen in het leven. Ze zijn leergierig en nieuwsgierig, met pure en goede bedoelingen. Kinderen zullen zich makkelijk met een van hen kunnen identificeren en zullen al snel in Elsa en Arne een vriend zien.
Bijrollen zijn weggelegd voor moeder en de drie hulpjes: Arie de kanarie, Theodora de poes en de bruine kikker. Waarom dit er drie zijn wordt vanzelf duidelijk als het boek gelezen is.
Bijzonder in dit verhaal is de rol van Ogham, de rijmende bosbewoner. Deze man komt ietwat vreemd over, maar weet toch de harten van de lezer al snel te veroveren.

Wendy haar schrijfstijl is vlot en toegankelijk te noemen. Zeker gezien haar publiek is dit zeker wenselijk. Het voelt als een soort vrolijk up-tempo waardoor kleine lezertjes al snel meegaan in dit ritme en zij bijna niet meer door het verhaal teleurgesteld kunnen worden.

Het tempo van het verhaal is prettig snel te noemen. Lezend begint het verhaal al direct met actie. Dit is waarschijnlijk gedaan met het publiek in ogenschouw; immers een langzame verhaallijn zou voor 7 tot 10-jarigen ook al snel als saai gezien worden. Op deze manier blijft dit verhaal tot op het laatst boeiend.
Het plot zelf is origineel te noemen. Hoewel er meerdere kinderboeken zijn over heksen zijn er, bij mijn weten, maar weinig die in staat zijn op een dergelijk speelse manier zoveel kennis over te brengen. Een echt leerboek is dit nu ook weer niet, maar het moet wel onderstreept worden dat de onderwijzende waarde van dit boek niet onderschat mag worden. Mede hierdoor is het erg van belang dat dit boek er is. Lezertjes leren er dat heksen niet altijd slecht zijn, dat mensen mogen zijn wie ze zijn zonder dat ze daarvoor uit- of buitengesloten hoeven te worden en misschien nog wel de belangrijkste les: dat we zuinig moeten zijn op onze natuur!

Op de flap staat geschreven dat dit een grappig, spannend en leerzaam verhaal is, waarin de liefde voor de natuur centraal staat. Echter valt het spannende reuze mee, en is het woord avontuurlijk meer op zijn plaats.

Van mij 5 sterren voor De Buurheks. Het leerzame, en het taboe doorbrekende wat betreft beeldvorming over heksen en mensen die op andere wijze anders zijn dan anderen, is zodanig knap vormgegeven, dat het de minpuntjes wat betreft lichte afdwaling en terugvallen op milde clichés teniet doet gaan.

Schrijfster Wendy Noordzij heeft altijd al een passie voor taal gehad, en het schrijven van een kinderboek was een droom van haar. Momenteel werkt ze aan deel 2 van De Buurheks.

Blessed Be!