Wervelstof uit het verleden

De Amsterdamse Suzan leeft haar leven op haar eigen, ingetogen manier wanneer de Amerikaanse Steve en zij elkaar ontmoeten. Het contact voelt vrij snel vertrouwd en intens. Maar al na 1 dag moet hij weer terug naar Amerika.

“Het kortstondige van onze ontmoeting had me bewust gemaakt van het isolement waarin ik vertoefde” (p18)

Een briefwisseling volgt, waarin hun vertrouwensband versterkt. Tot het moment waarop hij haar een ticket stuurt om zich bij hem te voegen in Amerika. Twijfel slaat toe, maar het gevoel voor avontuur weet haar over de streep te halen toch naar Amerika te vertrekken.
Eenmaal daar duurt het even voordat hun vonk terug is, maar wanneer deze weer gevonden is straalt het stel. Bij Suzan haar tweede bezoek krijgt hun relatie serieuzere vormen, maar ook het verleden van beide is steeds meer voelbaar. Doordat het verleden zich met het heden weet te vermengen valt Steve terug in oude patronen en maakt Suzan een periode van diepgaande analyse en zelfontwikkeling mee waardoor zij voor een heftig besluit komt te staan.

In dit verhaal maken we kennis met Suzan en Steve. Zij is een door haar verleden gevormde vrouw die zich staande probeert te houden en probeert houvast te vinden in een leven waarin ze haar plek niet helemaal goed lijkt te kunnen vinden. In Steve ziet ze in eerste instantie een uitweg, een vlucht uit haar huidige bestaan. In hem zoekt ze de veiligheid van wat voor haar bekend terrein was, puur omdat ze dit nooit ten volste heeft kunnen verwerken.
Door de zelfanalyse die volgt krijgt de lezer een goed beeld van wie ze was en waarom ze zo was. Samen met haar maakt de lezer mee hoe ze hiervan los probeert te breken, en stukjes van haar eigen puzzel op de juiste plek probeert te leggen. Hierdoor krijgt zij de kans om haar toekomst een nieuwe wending te geven.

Steve houdt echter vast aan een zekere bekrompenheid vanuit zijn verleden. Sterk maar star komt hij over als een onbuigzame man, niet in staat om te leren van zijn eigengemaakte fouten; vaak zelfs de schuld ervan bij de ander leggende.

Waar de een dus ontwikkeld en transformeert, blijft de ander grotendeels vastgeroest zitten in oude patronen.
Deze tegenstrijdigheid laat heel mooi zien wat er kan gebeuren wanneer je kiest voor (positieve) verandering; hoe waardevol dit kan zijn ook al vraagt het, vaak zeker op het moment zelf, erg veel van een persoon.

Suzanna Esther heeft dit, deels op waargebeurde feiten gebaseerde, verhaal met een diepte en intensiteit geschreven. Bij vlagen had een tergende emotie meer de boventoon mogen voeren, waar het nu in die gevallen ook net iets te volwassen, verwerkt en daarmee wat afstandelijk overkwam. Wel is het zodanig ontwikkeld geschreven met een soort “wetende” levensenergie waardoor de gebeurtenis in zijn geheel overkomt als een wijze les welke van generatie op generatie doorgegeven moet worden.
Meestal is er geschreven vanuit het perspectief van Suzan, waardoor we haar ontwikkeling het meeste kunnen meemaken. Enkele keren is er ook vanuit Steve geschreven. Hoewel deze stuken duidelijk minder aanwezig zijn, zorgen juist zijn stukken wel voor de nodige verduidelijking.

Wervelstof is een verhaal welke zeker niet standaard te noemen is en daardoor heeft Suzanna Esther iets unieks gecreëerd. Het verhaaltempo is prettig, al hadden subtiele wisselingen hierin het mogelijk wat spannender kunnen maken. Het tempo op het einde had zeker wat hoger mogen liggen. Nu was de leeservaring op het einde teveel wachten op de, overigens redelijk voorspelbare, climax.
Het einde gaf een vreemd gevoel van hoop vermengt met het veilige gevoel van opluchting.

Wervelstof is een verhaal over eenzaamheid en vrijheid, over hoop en teleurstelling, over heden en verleden en over een reis naar zelfontwikkeling. Het is een wat moeilijk te plaatsen boek met elementen uit verschillende genres.
Deze vernieuwde uitgave met een wederom door Suzanna Esther zelf geschilderde prachtige cover krijgt van mij 3,5 ster, met een mooie en verdiende afronding naar 4 sterren.