Verpletterend

John Green bewijst wederom weer dat hij een verpletterende indruk achter kan laten. Green zijn boeken staan bekend om de heftigere thema’s en de worstelingen die zijn personages doormaken. Waar bij Een weetfout in onze sterren kanker aan bod kwam, komt hier een dwang-/angststoornis in voor.

Aza lijkt van de buitenkant een gewoon meisje net zoals iedereen, maar vanbinnen houden dwanggedachten en angsten haar in bedwang. Wanneer ze met haar beste vriendin Daisy op zoek gaat naar de vermiste miljardair Russel Pickett, lijdt het spoor naar de oudste zoon Davis. Tijdens hun zoektocht wordt Aza extreem geconfronteerd met de beperkingen van haar stoornis.

Green laat merken dat hij ervaring heeft met het onderwerp, aangezien hij zelf ook aan een dwangstoornis lijdt. Hij laat de lezer ervaren hoe lastig en bedrukkend de gedachten van Aza zijn. Op bepaalde momenten komt Green zo dichtbij, dat de gedachten beangstigend realistisch worden.

De thematiek die vaak terugkomt in zijn werken is ernstig, maar Green houdt de schrijfstijl luchtig. De personages zijn intelligent en nuchter en worstelen allemaal met verschillende problemen. Davis en Noah met het verlies van hun vader, Aza met haar stoornis en Daisy met haar vriendschap met Aza. Green laat zien dat hij de worstelingen van jongeren goed aanvoelt en ook laat zien. Het belangrijkste dat hij laat zien, is dat jongeren meer dan hun stoornis of ziekte zijn. We zijn zoveel meer dan dat.

Het detectiveverhaal werkt als rode draad van het verhaal, maar wordt uiteindelijk niet helemaal uitgewerkt, wat jammer is. Natuurlijk ligt de focus ergens anders, maar het voelt wat onafgemaakt aan. Je blijft je toch nog afvragen wat er is gebeurd. Al bij al geef ik het boek toch vijf sterren, omdat het een verpletterende indruk op mij heeft achtergelaten.