Hoe een mooi verhaal toch tegen kan vallen!

Met hoge verwachtingen begon ik aan De zes freules. Ik had me erg verheugd op het lezen, en was erg blij toen ik mee mocht doen met de leesclub. En het verhaal is ook echt een mooi verhaal, ik ben blij dat ik het verhaal van de zes zussen gelezen heb. Ik merk dat ik nu eigenlijk naar een 'maar' aan het toeschrijven ben.....
Maar:
Al in de inleiding dacht ik: wat ben ik nu aan het lezen? Is het boek slecht vertaald? of is het zo slecht geschreven?
Helaas bleef de stijl van het boek dezelfde. Niet een stijl waar ik van houd, of waar ik blij van word. Nogmaals: het bleef leuk om over de zussen te lezen, dat blijft overeind. De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is een bijzondere, en ook de sfeer (de hogere kringen in Engeland) is prachtig. Leuk om te lezen hoe het gezin als het ware in een eigen wereldje opgroeit en leeft.
De structuur van het boek vond ik lastig te begrijpen. Het boek begint met 'het fenomeen Mitford'. Dan deel I, deel II, deel III en deel IV. Vervolgens nog: wat er daarna gebeurde. Dit is een duidelijke indeling, niks op aan te merken. Toch is het me niet goed gelukt om te ontdekken waar de verschillende delen over gaan. Het verhaal is niet strikt chronologisch. Ook is het niet zo dat de delen over een zus (of een paar zussen) gaan, het springt heen en weer. Ook op dit niveau mis ik de duidelijkheid.
Deel I begint met aandacht voor het werk van Nancy, en de reacties daarop. De schrijfster heeft ERG veel aandacht voor boeken die Nancy geschreven heeft. In het begin van het boek heb ik veel naar de stamboom gekeken om de personen te plaatsen. Soms lukte dat niet door alle bijnamen. Eerst werd ik er een beetje wanhopig van, maar later merkte ik dat het me niet meer opviel, sommige dingen plaatste ik blijkbaar toch opeens.
Zo bleef het eigenlijk gaan bij het lezen van dit boek : eerst wanhoop, daarna lukte het toch en vond ik het ook mooi wat ik gelezen had. Dat is wel een samenvatting van mijn ervaring: een mooi verhaal, maar (dit is mijn mening natuurlijk): slecht verteld. Ik kijk zeker uit naar een nieuw boek over de familie Mitford, en ik hoop heel erg dat het dan beter geschreven is. Hoewel ik het boek maar twee sterren heb gegeven, raad ik het de geïnteresseerde lezers zeker aan!