Lees dit boek. DOE HET.

Eerlijk is eerlijk: ik had eigenlijk helemaal geen zin om dit boek te lezen. Op de achterkant wordt al duidelijk dat er een liefdesdriehoek in voorkomt en daar was ik eigenlijk wel klaar mee. Maar ja, Jandy Nelson (<3 <3 <3). Plus een goede vriendin zeurde net zo lang tot ik "The Sky is Everywhere" uit de bieb haalde. Ik begon te lezen en was direct om.

Wat een GE-WEL-DIG boek is dit!!!

Note-Writing-John-Lennon, Willowy-Women-Gram, Resurrection-Pyramid-Uncle, Bat-Bat-Bat-Joe (*swoon*), reading-books-about-grief-Sarah: ik vond iedereen prachtig geschreven. Jandy Nelson weet de meest belachelijke hobby's en eigenschappen geloofwaardig over te brengen en ik kon niet anders dan het boek inademen, vasthouden en langzaam weer uitademen. Ik heb ook vooral heel veel bewondering voor de prachtige manier waarop Toby geschreven is, dit is waardoor de liefdesdriehoek wérkt en niet "alweer een liefdesdriehoek" is.

Wat ik ook schrijf, het doet dit boek geen recht. Om je toch een idee te geven, dit deed ik (binnen een dag) na het lezen van dit boek:

1. Een kwartier lang voor me uit staren
2. Alle notes in het boek nogmaals lezen
3. Een berichtje op een post-it schrijven en voorin het boek plakken voor de volgende lezer (biebboek)
4. Mijn favoriete quote op een rondslingerend bonnetje schrijven en aan een boomtakje knijperen
5. Bedenken wanneer ik het boek opnieuw kan gaan lezen (ehm, dit weekend?)

Wat ik met dit compleet onsamenhangende verhaal wil zeggen: neem een middag vrij (want als je eraan begint dan wil je doorlezen, echt) en GA DIT PRACHTIGE BOEK LEZEN.

"I wish my shadow would get up and walk beside me"