Actie, humor en Griekse mythologie

Ik heb het gevoel dat ik deze serie tien jaar geleden had moeten lezen. Met andere YA-boeken heb ik nooit het gevoel gehad dat ik te oud was, mede denk ik door het feit dat de meeste YA-boeken van nu ook niet echt kinderlijk zijn geschreven en daarnaast grotendeels gelezen worden door mensen van mijn leeftijd of ouder. Percy Jackson vond ik daarentegen wel het perfecte boek voor jongeren, maar dat neemt niet weg dat het een geweldig verhaal was.

Toch blijf ik denken dat wanneer ik deze serie tien jaar geleden had gelezen en nu opnieuw las, ik hem een veel hogere score had gegeven. Dit is tenminste het geval bij Harry Potter voor mij. Ik denk dat ik minder van Harry Potter zou genieten als ik hem nu voor het eerst lees, in plaats van dat ik de boeken nu herlees en voor het eerst heb gelezen toen ik jonger was (geen idee of dit logisch is). Misschien maak ik nu wel de verkeerde vergelijking en kan ik natuurlijk nooit weten hoe ik over Harry Potter zou denken, moest ik de serie nu voor het eerst lezen.

Dit boek was niettemin geweldig. Vol actie en humor (wat ik erg belangrijk vind in een boek), hield het verhaal me geboeid tot het eind. Daarnaast zorgde mijn liefde voor Griekse mythologie hier ook deels voor.

Vanaf nu is het mijn doel om elke pen in het universum te klikken. Je weet maar nooit.