Aanradertje!

Sinds kort ben ik verzot op de YA boeken en de onderwerpen die in al die verhalen behandeld worden. De RavenJongens was een van de eerste boeken uit dit genre dat ik heb gelezen en ik mag zeggen dat het me niet teleurgesteld heeft.

Bij het lezen van de omschrijving kun je al gaan denken: o jee, wéér een of ander liefdesverhaal. Niets is echter minder waar. Liefde speelt in dit verhaal ook mee, maar meer op de achtergrond. Ook Gansey's passie voor Glendower speelt een rol, evenals leylijnen. Het verhaal gaat deels over Blue Sargent die afkomstig is uit een familie vol helderzienden, maar ook over een paar studenten op de privéschool in de buurt: Gansey, Adam en Ronan. Blue wordt steeds door haar familieleden en huisgenoten gewaarschuwd: als ze de ware zou kussen, zou die persoon sterven. Al van jongs af aan krijgt ze dit te horen, maar hoe ouder ze wordt des te meer moeite ze heeft om hier rekening mee te houden. Vrij in het begin van het boek ziet ze de ziel van Gansey, wat betekent dat hij binnen een jaar zal sterven. Niet alleen dat, maar normaal kan Blue helemaal geen zielen zien. Dat ze hem kan zien kan twee oorzaken hebben: ze heeft hem vermoord of het is haar ware liefde.

Nadat ik de eerste paar hoofdstukken had gelezen begon ik al vermoedens te krijgen: waarschijnlijk krijgt Blue een relatie met Gansey, kust ze hem en dan zitten ze met de gebakken peren. Later, zo blijkt, kon ik me niet erger vergissen. Ze krijgt helemaal geen relatie met Gansey, maar wordt stapelverliefd op Adam. Dit en nog een paar dingen zorgen ervoor dat je niks meer durft te vermoeden, omdat bij dit verhaal het bijna nooit loopt zoals je verwacht. Dit is zowel verrassend als verfrissend, omdat je bij de meeste verhalen wel ongeveer kunt raden hoe het afloopt.

Verder worden de karakters erg goed omschreven door Stiefvater. Je krijgt precies genoeg te horen om een beeld bij het karakter te kunnen vormen, maar niet zoveel dat je dood gegooid wordt met onnodige details. Bovendien, en zeker niet onbelangrijk, zijn hun trekjes ook realistisch. Als mooi voorbeeld is er Ronan, de agressieveling van de studenten. Hij laat vrijwel nooit emoties zien en door de manier waarop Stiefvater schrijft weet je toch dat hij wel emoties. Adam is juist de persoon die uit een wat armer huishouden komt en zelf zijn schoolgeld bij elkaar verdient. Hij is niet erg spontaan, maar ook niet vreselijk verlegen. Gansey is juist diegene die de belangrijkste rol speelt van de jongens en is nogal geldgooiend: hij biedt zijn vrienden graag dingen aan, vooral Adam. Zonder dat hij het zelf doorheeft mogen anderen hem minder, omdat hij teveel aan anderen schenkt en er geen rekening mee houdt dat die ook zélf hun geld bij elkaar willen verdienen. Alles bij elkaar genomen: knap gedaan!

Het boek begint met één probleem, maar uiteindelijk komen er daar meerdere bij. Toch blijft het verhaal overzichtelijk en goed te volgen. Het enige minpuntje aan dit boek zijn al die moeilijke woorden. Tarotkaarten? Wichelroedes? In het boek wordt, naar mijn mening, onvoldoende uitgelegd wat dit zijn. Toch erger ik me hier niet erg aan want: waarvoor hebben ze anders woordenboeken uitgevonden?

Dit boek is zeker weten een aanrader voor iedereen die van YA en/of goede boeken houdt. Ondanks dat dit niet tot mijn favorieten behoort, is het waarschijnlijk toch wel een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen. Als je van spirituele dingen houdt is dit een aanrader, maar ook als je gewoon op zoek bent naar een goed boek. Stiefvater heeft met De RavenJongens fantastisch werk geleverd!