gemiddeld zomers leesvoer

Doordat er geen echte voorstelling van de twee zussen gebeurt, wel af en toe tussendoor, weet ik de eerste 100 pagina's niet wie wie is en of dat er eigenlijk wel toe doet. Het begin van Weerzien in Italië vond ik daardoor heel verwarrend. Plus ook allemaal heel onwaarschijnlijk.
Wie denkt dat je bij deze "Zalig zomers lezen" je verstand niet moet gebruiken is er aan voor de moeite. Of misschien deed ik dat net te veel? Want ik vond het meeste zo voorspelbaar. Jammer.
Toch vond ik het leuk lezen. Effe wegdromen over Italiaanse en Franse landschappen... Maar hoeveel koffie ze in dit boek wel niet gedronken hebben en hoe vaak ze wel niet aan tafel zaten, je zou er moe van worden.
Daarom een gemiddelde score. Het mag er zijn, maar is, voor mij, geen topper.