Oei, stof tot nadenken!

Een verhaal dat zeker stof levert om over na te denken! In het begin een beetje lastig om het juiste beeld te krijgen,ik heb na afloop nogmaals het eerste deel even nagelezen. Dat gaf voor mij meer duidelijkheid. De eerste woorden die na het lezen bij me opkwamen: verwarrend, heftig, schokkend, treurig. Maar ook knap dat Xander in relatief weinig woorden de tekst zoveel inhoud (gevoel en emotie) kan meegeven over de verschillende personages. Knap. Ik stelde mijzelf de vraag of dit wellicht deels autobiografisch is, maar hoop het aan de andere kant toch weer niet.
Je moet er wel even voor gaan zitten, niet even vluchtig tussendoor lezen. Maar dat heb je ook een (inderdaad..) licht-zwart verhaal over het gezin waar vader en zoon over vertellen. En als je na het lezen van het verhaal er nog steeds in je gedachte mee bezig bent dan heb je het goed gedaan. Zowel als lezer maar ook als schrijver!