Kruipt onder je huid

Een zwart-witte foto van een meisje(?) met vastgebonden handen. Het boek beslaat een aantal dagen en de hoofdstukken zijn ook zodanig ingedeeld. De hoofdstukken belichten het verhaal verteld vanuit verschillende personen. Reeve is de hoofdpersoon, zwaar getraumatiseerd door een jarenlange ontvoering en mishandeling. Er zijn ook hoofdstukken gewijd aan de dader. Dit is voor mij altijd een worsteling. Op die manier ontstaat bij de lezer wat meer afstand tot de hoofdpersoon, omdat je meer kennis hebt dan de hoofdpersoon op dat moment. Tegelijkertijd geeft de schrijfster hiermee een interessant inkijkje in de geest van de dader. Voor mij slaat de balans bij dit boek door naar de positieve kant en dragen deze hoofdstukken bij aan mijn waardering voor dit boek.
In het boek maakt Reeve een grote ontwikkeling richting herstel door. Dit is op een mooie, geloofwaardige manier beschreven door Carla Norton. Het is onvoorstelbaar wat Reeve is overkomen, maar Carla Norton weet het voorstelbaar te maken. Het deed me denken aan de zaak Dutroux. Carla Norton weet de spanning in het boek goed op te bouwen. Ze heeft een vlotte pen en houdt je als lezer geboeid van begin tot eind, hoewel ik wat minder gecharmeerd was van het laatste hoofdstuk. Voor toekomstige lezers zal ik hier niet verder op ingaan, maar van mij had het boek één hoofdstuk minder mogen bevatten. Dit eerste fictie-boek van Carla Norton is gebaseerd op haar eerste ervaringen met een misdaad. Eerder schreef ze non-fictie over ondermeer ontvoeringszaken. Deze ervaringen heeft ze gebruikt bij het schrijven van haar eerste thriller. Dit boek heeft me slapeloze nachten bezorgd, niet alleen omdat het onder je huid kruipt, maar ook omdat ik het gewoon niet weg kon leggen.