Vlot, warm en ontroerend verhaal

Het is 1939 en Lisa komt met het kindertransport aan in Londen. Alleen, want ze heeft haar moeder en broertje moeten achterlaten in Duitsland. Ze leert haar gastouders kennen, al gaat het contact in het begin erg moeilijk aangezien Lisa geen woord Engels kan. Gelukkig kan ze haar draai vinden in de nieuwe omgeving, maar de oorlog blijft Engeland niet bespaard en dan begint de Blitz. De bombardementen blijven komen, nacht aan nacht, en niet iedereen heeft het geluk aan zijn of haar zijde. Ook Lisa raakt gewond. Wanneer ze wakker wordt in een ziekenhuis weet ze niet meer wie zij is, maar er is daar niemand die het weet.

Het is een aangrijpend verhaal over een kant van de oorlog waar ik zelf nog maar weinig van gehoord had, het kindertransport. De schrijfstijl is eenvoudig, maar daardoor vlieg je door het boek heen. Het verhaal wordt vanuit verschillen perspectieven verteld, wat het net wat extra dimensie en diepgang geeft. Ook laat het zien dat de oorlog voor verschillende mensen een andere impact heeft, hoe ze uitgroeien tot wie ze zijn.
Het boek beslaat te periode van 1938 tot 1945 en er worden dus ook soms grote sprongen in de tijd gemaakt. Het is niet storend maar houd het verhaal juist vlot.

Diney Costeloe heeft met dit verhaal een tweede boek op haar naam staan (en de derde wordt al verwacht). Haar verhalen hebben allemaal als achtergrond de Tweede Wereldoorlog, of de nasleep daarvan.
Als haar andere boeken net zo geschreven zijn als 'Het meisje zonder naam' komen die zeker op mijn 'wil ik nog lezen' lijstje te staan!