Bijna vergeten adem te halen

Ademhalen is een goed opgebouwd verhaal. Het blijft van het begin tot het eind boeien, ondanks dat de stijl enigszins 'klinisch' is. Dit laatste kan echter ook aan de vertaling liggen. Alhoewel het slot voorspelbaar is, leest het boek tot de laatste pagina als een trein. Dit was het eerste boek dat ik van Lucy Clarke las; het zal zeker niet het laatste zijn.