Lezersrecensie
Psychologische thriller of moralistische vertelling?
Een 'observer' ziet en hoort dat een echtpaar in een huis bij een bos in Broken River door een paar mannen vermoord wordt, die vervolgens naar iets zoeken dat ze niet kunnen vinden. Hun 5-jarigedochter, Samantha Geary overleeft het. Het huis is door deze gebeurtenis onverkoopbaar en jaren onbewoond; het wordt door drugsverslaafden en hangjeugd uit de buurt uitgeleefd. Meer dan tien jaar na de moord wordt het huis gekocht door Karl en Eleanor. Zij verhuizen om hun huwelijk te redden. Hij is kunstenaar en maakt skulpturen van glas; zij is schrijver. Hun 12-jarige dochter Irina, geboren uit een one-night-stand, is ook een roman aan het schrijven. Zij komt erachter dat het echtpaar dat in hun huis woonde, vermoord is. Ze wil hierover meer weten en gaat online op zoek naar informatie over de moord. Zij is niet de enige; haar moeder doet hetzelfde. Zij weten dit echter niet van elkaar. Doordat Eleanor en Irina op een internetforum actief zijn, komen de daders van de moord - de psychopaat Joe en zijn medeplichtige, de tapijtverkoper Louis - erachter dat naspeuringen naar hun daden worden gedaan. Irina ontmoet iemand in Broken River en raakt ervan overtuigd dat deze de vermiste Samantha is. Een scala aan ontwikkelingen volgt, waarbij de 'observer' waarneemt en filosofeert.
In het eerste hoofdstuk vergroot de introductie van de observer de spanning. Aan het eind van het boek zijn de 'beschouwingen' van de observer dermate uitgesponnen dat dit ten koste gaat van de spanning.
De personen in Broken River worden kundig uitgediept. Karl is een mislukte kunstenaar en vrouwengek, die zijn vrouw bedriegt en die verslaafd is aan wiet. De introverte Eleanor heeft fysieke klachten en worstelt met het voltooien van haar nieuwe boek. Beide zijn artistiek bezig, maar geen van beiden is geïnteresseerd in het creatieve werk van de ander. Hun huwelijk is feitelijk mislukt. Hun dochter Irina wordt aan haar lot overgelaten.
Dit boek kan gecategoriseerd worden als een literaire psychologische thriller, maar even goed als een moralistische vertelling, verpakt als thriller. Tenminste twee dingen onderscheiden Broken River van de doorsnee thriller: de introductie van een 'observer' en de schrijfstijl. De 'observer' neemt waar en becommentarieert de karakters en hun acties: hoe gaan mensen met elkaar om en waartoe leiden hun tekortkomingen.
Daarbij hanteert Lennon een schrijfstijl die voor thrillers niet erg gangbaar is. Hij schrijft lange Vestdijkiaanse zinnen, zoals:
“The observer reaches the flat land where Broken River begins, and moves through town, past the abandoned theater, which an angry teenaged boy is attempting to break into through an alley door (he will succeed); past the apartment building where Jasn Hubble is watching a YouTube video of the Average White Band's cocaine-fueled performance on Soul Train that originally aired November 22, 1975, and where his eye follow, with longing, the movement of a Lake Placid Blue Metallic Fender Mustang bass with matching headstock; past the empty animal shelter that now once again shelters animals, a family of stray cats here of their own volition who got in through a ratchwed hole in the rotted plywood back door and who are being fed daily by the old man who lives on the other side of the disused, weedchoked parking lot; and finally over the cluster of jail-themed bars and the prison itself, a mile beyond which a trailer park lies.”
Vestdijkadepten zullen van dit soort zinnen genieten, maar thrillerfans zullen in het algemeen korte zinnen en snelle actie prefereren.
Daar komt bij dat niet alle zinnen gemakkelijk lezen. Wat bijvoorbeeld te denken van:
“He has managed to contextualize this effort as a form of filial magnanimousness rather than the act of total selfishness that it actually is: while Irina is getting her double dose of culture, he'll be up in Rachel's room.”
Om dit te kunnen plaatsen is de context natuurlijk belangrijk, maar toch ….
Kortom een prima boek voor de liefhebber van doordacht filosofisch getinte, literaire thrillers, maar niet geschikt als vakantie lectuur.
In het eerste hoofdstuk vergroot de introductie van de observer de spanning. Aan het eind van het boek zijn de 'beschouwingen' van de observer dermate uitgesponnen dat dit ten koste gaat van de spanning.
De personen in Broken River worden kundig uitgediept. Karl is een mislukte kunstenaar en vrouwengek, die zijn vrouw bedriegt en die verslaafd is aan wiet. De introverte Eleanor heeft fysieke klachten en worstelt met het voltooien van haar nieuwe boek. Beide zijn artistiek bezig, maar geen van beiden is geïnteresseerd in het creatieve werk van de ander. Hun huwelijk is feitelijk mislukt. Hun dochter Irina wordt aan haar lot overgelaten.
Dit boek kan gecategoriseerd worden als een literaire psychologische thriller, maar even goed als een moralistische vertelling, verpakt als thriller. Tenminste twee dingen onderscheiden Broken River van de doorsnee thriller: de introductie van een 'observer' en de schrijfstijl. De 'observer' neemt waar en becommentarieert de karakters en hun acties: hoe gaan mensen met elkaar om en waartoe leiden hun tekortkomingen.
Daarbij hanteert Lennon een schrijfstijl die voor thrillers niet erg gangbaar is. Hij schrijft lange Vestdijkiaanse zinnen, zoals:
“The observer reaches the flat land where Broken River begins, and moves through town, past the abandoned theater, which an angry teenaged boy is attempting to break into through an alley door (he will succeed); past the apartment building where Jasn Hubble is watching a YouTube video of the Average White Band's cocaine-fueled performance on Soul Train that originally aired November 22, 1975, and where his eye follow, with longing, the movement of a Lake Placid Blue Metallic Fender Mustang bass with matching headstock; past the empty animal shelter that now once again shelters animals, a family of stray cats here of their own volition who got in through a ratchwed hole in the rotted plywood back door and who are being fed daily by the old man who lives on the other side of the disused, weedchoked parking lot; and finally over the cluster of jail-themed bars and the prison itself, a mile beyond which a trailer park lies.”
Vestdijkadepten zullen van dit soort zinnen genieten, maar thrillerfans zullen in het algemeen korte zinnen en snelle actie prefereren.
Daar komt bij dat niet alle zinnen gemakkelijk lezen. Wat bijvoorbeeld te denken van:
“He has managed to contextualize this effort as a form of filial magnanimousness rather than the act of total selfishness that it actually is: while Irina is getting her double dose of culture, he'll be up in Rachel's room.”
Om dit te kunnen plaatsen is de context natuurlijk belangrijk, maar toch ….
Kortom een prima boek voor de liefhebber van doordacht filosofisch getinte, literaire thrillers, maar niet geschikt als vakantie lectuur.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Onno van Rijen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
