Prima thriller over schuld en boete

In Los Angeles volgde Piet Baete een cursus scenarioschrijven. Voor Vlaamse televisieproducties schreef hij scripts. In 2007 debuteerde hij met Dromen van de dood. De ervaring die hij met het schrijven van televisiescripts opdeed, is terug te vinden in Het Laatste Woord, de zesde thriller van deze auteur.  

Het boek heeft 59 hoofdstukken die in vier delen gegroepeerd zijn, het heden, daarna twee flashbacks, de eerste over een periode 15 jaar geleden en de tweede over een periode 11 jaar geleden en tot slot enige maanden later tot en met het heden. In tegenstelling tot veel andere schrijvers die veel flashbacks in korte hoofdstukken stoppen, heeft de auteur gekozen voor twee lange flashbacks die uit een groot aantal hoofdstukken bestaan. Hierin schetst hij gedetailleerd wat zich in die perioden heeft afgespeeld. Het verhaal is daardoor goed opgebouwd en hetgeen zich heeft afgespeeld wordt geleidelijk onthuld. Daarbij heeft de schrijver enkele onverwachte wendingen in petto.  

Vanaf de eerste zin, een sterke binnenkomer: “Heb jij papa vermoord?”, boeit het boek. Patrick van Dijk, inspecteur bij de politie, getrouwd met Helena, is met een mes doodgestoken. De dag ervoor heeft Helena hem verteld dat ze van hem wil scheiden en een week eerder heeft Patrick in zijn levensverzekering zijn zoon Maarten vervangen door Helena als begunstigde. Het echtpaar had nog een zoon Willem, maar deze is 15 jaar geleden onder verdachte omstandigheden om het leven gekomen. Manuel Coenen die deze zaak destijds onderzocht is ervan overtuigd dat Patrick hierin de hand heeft gehad. Coenen heeft na die tijd een relatie met Helena gekregen. Ingewikkelde verhoudingen, waarbij meerdere personen de dood van Willem en de moord op Patrick op hun geweten kunnen hebben, zorgen voor spanning. Het onderzoek door de politie wordt bemoeilijkt door de houding van de betrokkenen, omdat zij weigeren om volledige openheid van zaken te geven.  

Hoofdpersoon in het verhaal is de twintigjarige Maarten van Dijk. Hij heeft een moeilijke jeugd gehad met twee slecht communicerende ouders: een lastige vader en een moeder die nauwelijks met hem spreekt. Baete weet de karakters van zijn personen diepgang te geven, een vermogen dat niet iedere schrijver van thrillers bezit. Hij toont hoe lastig het is om schrijnende gebeurtenissen ter sprake te brengen en emoties te verwerken.

Thema's als vriendschap, schuldgevoel en boetedoening behandelt Baete op een gevoelige manier in zijn verhaal. Het verhaal zit vol actie, waardoor de lezer geboeid blijft. Daarbij heeft Baete een heel plezierige schrijfstijl met korte zinnen en scherpe dialogen. Kortom, een schrijver om in de gaten te blijven houden.