Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Traag en niet heel origineel

Onno van Rijen 07 december 2017
Anna Fox is kinderpsychologe. Ze lijdt aan agorafobie (pleinvrees) en posttraumatische stress en ze is alcoholiste. Zij en haar man zijn uit elkaar; hun dochter Olivia woont bij haar vader. Ze bespioneert haar buren vanuit haar raam, vaak gewapend met een camera. Tot in de nachtelijke uren kijkt ze zwart-wit films.
Wanneer tegenover haar huis nieuwe buren komen wonen, Alistair en Jane Russell en hun 16-jarige zoon Ethan, volgt ze deze continu vanuit haar huis. Anna's nieuwe buurvrouw komt bij haar langs nadat ze in paniek is geraakt. Enige tijd later ziet Anna dat de vrouw wordt neergestoken. Ze belt het alarmnummer van de politie. Alistair komt met zijn vrouw Jane bij Anna. Deze vrouw is echter niet de Jane die eerder bij haar is geweest.

Erg origineel is dit boek niet: Cornell Woolrich schreef een beknopte versie van een soortgelijk verhaal met als titel It had to be Murder in het begin van de jaren veertig van de vorige eeuw. Hitchcock verfilmde het verhaal met als titel Rear Window. In Rear Window ligt een man met een gebroken been in het gips in bed voor het raam. Reden om de hele dag naar buiten te kijken. In The Woman in the Window heeft de hoofdpersoon pleinvrees; reden om binnen te blijven. Echter, Anna Fox kijkt altijd zwart- wit films, hoe kan ze dan tegelijkertijd door het raam kijken?

The Woman in the Window begint met op te sommen welke mensen bij Anna Fox in de buurt wonen. Op nr. 207 zijn de Russels komen wonen. Op 210 wonen de Takeda's, op 212 de Millers en op 214 Henry en Lisa Wasserman. Nr. 206 en 208 staan leeg. In de loop van het verhaal zijn eigenlijk alleen de Russels, haar huurder David, en haar man en dochter relevant. De overige personen komen nauwelijks of niet in het verhaal voor. In de eerste helft van het boek gebeurt weinig of niets. Daardoor komt het verhaal uiterst traag op gang. Weliswaar gebruikt de auteur dit deel om sfeer te scheppen rond de persoon van Ana Fox: is hetgeen zij beleeft echt of hallucinatie? Na bijna twee derde van het boek gelezen te hebben, komt het verhaal op gang. Dan wordt het interessant en spannend. De volhoudende lezer wordt uiteindelijk beloond.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Onno van Rijen