Geen thriller, maar wel boeiend

Ik vraag me af waarom ik "We moeten je iets vertellen" een goed boek vind. Het verhaal is immers een doorsneeverhaal dat al zo vaak zowel in boekvorm als in TV-series of films verteld is (hoewel deze keer in een streng-christelijke setting). Zelfs de ontknoping is voorspelbaar. Nu het anwoord: het boek boeit door de wijze van vertelling, dit maakt het boek bijzonder. De schrijfster blijft dicht bij de lezer en anticipeert op reacties die veel lezers al lezende zullen hebben. Zo waarschuwt ze op de laatste pagina dat lezers niet in hun review moeten melden dat dit boek geen thriller is. Volgens haar is het een literaire thriller, iets tussen een literaire roman en een thriller in. Dit lijkt mij een prive-opvatting van de schrijfster, zelke door veel lezers niet gedeeld zal worden. Een literaire thriller is een thriller een een kwalitatief goed ´literair´taalgebruik. Ik houd dit boek dus op een boeiende literaire roman.