De laatste Grisham is geen slecht boek, maar is geen roman in de traditionele zin, het is een non-fictie en eigenlijk niet meer dan een buitengewoon gedetailleerd verslag van wat er feitelijk gebeurt is. Daarin ligt ook gelijk de verdienste van Grisham. Ik heb elke keer dit boek weer graag opgepakt en werd op de duur toch gefascineerd door het verhaal en de wetenschap dat dit werkelijk gebeurt is. Jammer is misschien dat in de media dit boek wordt aangeprijsd als de nieuwe Grisham en dat er te weinig gewag wordt gemaakt van het feit dat dit slechts een feitelijk verslag is van een onschuldige veroordeelde, vandaar wellicht wat frustratie en teleurstelling bij sommige lezers. Voor mij was het een welkome aanvulling op literair gebied.