Iets om bang voor te zijn: een Beschermduivel

“Als de enige overlevende van een gezinsdrama tot het uiterste gaat om degenen van wie hij houdt te beschermen...”. Een zin die veelbelovend is en de toon zet voor wat een spannend verhaal gaat worden.

Ronald van den Broek was met zijn debuut al verrassend te noemen maar hij heeft zich als schrijver met dit verhaal echt overtroffen. In meerdere opzichten is dit boek totaal anders en heeft het een zwaardere psychologische lading. En op zich is dat knap want ‘Varkensbloed in chocolade’ had dat al behoorlijk. Dit verhaal is zoveel meer. De personages zijn heel divers. Maud, de moeder van het gezin heeft meerdere kanten. Ze is passief en onderdanig maar kan ontzettend volhardend zijn. Haar moeder is een harde tante en niet de meest hartverwarmende persoon, hun relatie is ingewikkeld. Maar wat er vervolgens met haar gebeurt doet de nodige vragen rijzen. Iets klopt er niet, maar wat?

Het verhaal is sowieso best complex want Van den Broek heeft het aangedurfd met een behoorlijk aantal hoofdpersonages dit verhaal op te bouwen. Hierdoor krijgt het boek meerdere lagen die naarmate het verhaal vordert steeds meer naar elkaar toegroeien. Ondanks dat heb je op sommige momenten echt geen idee waar het naartoe gaat en dat is mateloos intrigerend. Want waar en op wie ligt de focus? En wanneer Fleur via haar vriendje een baantje krijgt aangeboden op het kasteel waar hij woont krijg je helemaal kippenvel, die omgeving alleen al….. Wie je nou sympathiek moet vinden en wie juist niet, je bent het volledig kwijt, je weet het even niet meer. Maar er is één iemand die alles wél onder controle heeft, tot in de uiterste puntjes.

Om het nóg complexer te maken zijn daar die mateloos fascinerende flashbacks. Het lijkt in eerste instantie een op zich staand verhaal dat schrijnend en akelig tegelijk is. Door kwelgeesten geplaagd en op zoek naar antwoorden vertelt Van den Broek een op zich staand verhaal over een persoon die echt de weg kwijt is. Naarmate deze verhaallijn vordert is het met vlagen bizar en misselijkmakend te noemen. Toch is het lange tijd niet helemaal duidelijk van wie deze flashbacks zijn, al waren daar wel de nodige vermoedens, die later inderdaad bleken te
kloppen. De spanning en de sfeer zijn vaag gehouden met zo nu en dan een sadistisch detail.

De hamvraag is dan natuurlijk ook: wat hebben deze verschillende verhaallijnen met elkaar te maken? Het vreselijke ongeluk uit de proloog lijkt lange tijd geen link met het verhaal van Maud en Fleur te hebben totdat ineens BAM, daar hét moment was! Kippenvel en boosheid maar ook een verdrietig en tegelijk misselijkmakend gevoel stak de kop op. Wat zich daar afspeelt doet ineens zoveel meer duidelijkheid brengen in het geheel. En dan snap je ook ineens zoveel meer over het waarom. Maar die wetenschap maakt het niet minder bizar.

Richting de plot breekt er onrust en paniek uit, deze emoties zijn weergaloos sterk neergezet! Het gaat ineens heel rap allemaal, het een volgt het andere op. De puzzelstukjes vallen in elkaar. In een paar dagen tijd zijn de levens van alle betrokkenen totaal omgeslagen, en hoe! Er gebeurt enorm veel, het verhaal is daarbij behoorlijk suggestief en heeft daardoor een continue onderliggende spanning. Het is niet bloedstollend spannend, maar het heeft een psychologische lading die er niet om liegt. Gelukkig heeft Van den Broek het niet kunnen laten om soms met een knipoog een leuke woordspeling of scherpe opmerking te gebruiken. Zijn schrijfstijl is helder, vrij van onzin en je hebt het boek dan ook echt zo uit. Dit boek is echt een aanrader voor lezers die houden van het lang in het ongewisse blijven, onvoorspelbaarheid en een verrassend eind. De titel is echt grandioos goed gevonden. Hoe letterlijk wil je het hebben!?

Tergend, subtiel, slim en doortastend heeft Van den Broek zijn eigen Beschermduivel gecreëerd……5 dikke sterren!