Levensechte dreiging, geweldig geschreven!

Trainingskampen, meedogenloze marteltechnieken en chantage zorgen dat zelfs een meest vredelievend persoon zich radicaliseert tegen het Westen en zich inzet voor de idealen van de ander, in dit geval IS. De Reiger heeft jarenlang onder erbarmelijke omstandigheden in Afghanistan doorgebracht, en dat zeer zeker niet op vrijwillige basis. Hij koos voor een totaal onverwachte overlevingstactiek waarmee hij een kans wist te creëren uit de moorddadige handen van IS te komen. Op slinkse wijze en vol van wraak zet hij vervolgens zijn stappen richting Europa, einddoel Antwerpen. Maar ondanks zorgvuldige maatregelen en het onder de radar opereren wordt zijn aankomst toch opgemerkt en de jacht op hem geopend. Wat is er zo bijzonder aan deze Reiger? Er is informatie bij de veiligheidsdiensten terecht gekomen dat hij plannen heeft om wraak te nemen en een harde klap uit te delen aan de Vlaamse samenleving. Het speciale team van Staatsveiligheid, gevestigd in ‘De Bunker’, wordt op jacht gestuurd. Aan hen de twijfelachtige eer de Reiger te vinden, te stoppen en te arresteren voordat hij onmenselijke grote schade toebrengt. Ze beschikken over opsporingstechnieken om dat te doen maar merken dat ze soms achterlopen op het gebied van technische snufjes, iets wat hen behoorlijk frustreert en belemmert, terwijl tijd zo’n kostbaar goed is. De grootste weerstand ervaren ze echter van het feit dat de Reiger een schim lijkt te zijn, hen elke keer net een stap voor is. Wat volgt is een frustrerende en levensgevaarlijke jachtpartij waarin niet altijd duidelijk is wie op wie jaagt. Een psychologische oorlogsvoering is een feit.

Le Bon schrijft gedetailleerd en heel beeldend. Je vraagt je af of dit boek is geschreven, al kijkend naar de desbetreffende aflevering van de VTM serie of andersom (en dat is als een zeer groot compliment bedoeld!) Want al lezend ´kijk´ je mee, Le Bon beschrijft het allemaal heel filmisch, heel realistisch. Er is geen moment de gedachte geweest dat iets niet klopte of er iets overdone was. Angstige scenario’s door toedoen van doorgedraaide IS extremisten zijn levensecht en tot in detail beschreven. Toch weet Le Bon, net als in zijn vorige boeken, zo nu en dan met een knipoog behoorlijk heftige situaties iets meer lucht te geven. Maar dat doet hij alleen wanneer daar ruimte voor is en daar heeft hij een neus voor. Wie denkt dat het niet mogelijk is om in een dergelijke dramatische setting ook te kunnen glimlachen om een subtiel geintje tussendoor, moet dit boek maar eens lezen. Het is een stijl die Le Bon zich duidelijk eigen heeft gemaakt. Je zou kunnen spreken van typische Le Bon humor.

Dit verhaal, met de mysterieuze Reiger in de hoofdrol, heeft een zeer actuele nieuwswaarde. Het radicaal extremisme heeft recent Frankrijk en vooral ook België ten nadele bezig gehouden. Die dreiging en die angst zijn duidelijk voelbaar in dit boek. Het team van De Bunker krijgt te maken met informatie die wijst op een bloedige aanslag op de nationale feestdag in België, de verwachting is in Antwerpen. Ze zijn echter wel aan tijd gebonden en lopen tegen de welbekende muren van bureaucratie aan. De tijd tikt intussen genadeloos door. De hoofdpersonages zijn zeer divers, zowel qua taakvervulling en kwalificaties maar ook van afkomst. En juist dat verdient lof. Generaliseren is geen kunst en dus laat Le Bon zich daartoe niet verleiden, ondanks het omstreden onderwerp van het verhaal. In een internationaal onderzoek horen diverse nationaliteiten en dat maakt het nog geloofwaardiger. Juist ook omdat kennis en achtergrondinformatie zo stukken aannemelijker overkomen en van toepassing. Want dat is ook typisch iets voor deze auteur. Niets is overbodig, alles en iedereen heeft zijn functie voor het verhaal. Alles wat met bedreiging van onze veiligheid heeft te maken komt angstaanjagend dichtbij door het lezen van dit boek. Wapenhandel, radicalisering, witwaspraktijken, vriendjespolitiek en verraad in alle regionen en op alle niveaus. Niemand is te vertrouwen lijkt wel. Die twijfel en die spanning zijn een sterk aspect in het geheel. Tot op het laatst toe word je in de ban gehouden, lukt het wel of lukt het niet? Plotwendingen volgen elkaar in rap tempo op en weten daardoor de spanning lang vast te houden waardoor je het boek ineens uitleest.

Bijzonder is de kijk in de keuken van de veiligheidsdiensten. De werkdruk is enorm, het team moet ongekende snelle beslissingen nemen en gokken dat ze in de goede richting zitten met de soms weinige informatie die ze tot beschikking hebben. De informatievoorziening is niet 100% sluitend en dus is intuïtie hun aanvullende raadgever. Doordat Le Bon beroepsmatig bekend is met het handhaven van veiligheid merk je dat het hem geen moeite heeft gekost dicht bij de werkelijkheid te blijven en toch een fictief verhaal te schrijven. Zijn subtiele sneren naar de tekortkomingen vanuit regeringen m.b.t. beschikbare budgetten en middelen zijn netjes maar wel voelbaar. Het belang is te groot om daarop te bezuinigen en daar loopt het team van De Bunker wel tegenaan. Juist die combinatie van non-fictie en fictie (ook wel faction genoemd) is een intrigerende manier voor een lezer om een boek te beleven. Want faction komt gevoelsmatig het dichtst in de buurt voor een genrebeschrijving van dit spannende, realistische en razendsnelle boek.

Net als zijn boeken ‘Sara’ en ‘Benissa’, alhoewel vanuit een ander perspectief, is dit ook weer een actiethriller van hoge kwaliteit. Het wachten is nu op het derde deel in de ‘Mooie moorden-reeks’, Naomi, dat in dit voorjaar wordt verwacht. Wellicht dat we ook nog meer van het team van De Bunker te lezen krijgen? Laten we het vooral hopen! Het leest allemaal heerlijk weg, complimenten daarvoor!