apart verhaal, beetje science fiction

Het is voor de reizigers een droom die uitkomt, het maken van een cruise in de Mexicaanse Golf. Aan boord van The Beautiful Dreamer is het de eerste drie dagen een en al genieten. Er is volop vertier, eten en drinken te over en het weer is prachtig. Een zeer divers publiek is aanwezig op het schip. Zo is er een groep 'Vrienden' die zijn afgekomen op de aanwezigheid van medium Celine del Ray en haar overal volgen en aanbidden. Het medium is in opspraak geraakt en probeert op deze manier schoon schip te maken. Haar assistente Maddie regelt alles voor Celine en verbaast zich telkens weer over haar werkgever, ook nu is dat niet anders.
Blogger Xavier is ook op het schip. Maar hij is er niet om zich te ontspannen, nee hij heeft zich voorgenomen Celine’s wankele reputatie nog meer ter discussie te stellen door haar praktijken voor eens en altijd goed in kaart te brengen. Het publiek moet daar dan maar een oordeel over vellen. De twee vriendinnen Helen en Elise hebben zo hun eigen plan getrokken om het jaar af te sluiten. Ze hebben elkaar online ontmoet en verwezenlijken met deze reis hun gezamenlijke wens. De twee zijn onafscheidelijk en zijn vastberaden deze reis volgens planning af te ronden.

Op dag vier, het is oudejaarsdag, gebeurt er vervolgens van alles. Als eerste vallen de motoren van het schip uit. De cruiseleider weet op zijn flamboyante wijze er een grappige draai aan te geven en er is dan ook geen enkele sprake van paniek bij de passagiers of het personeel. Zelfs niet wanneer het probleem niet meteen verholpen kan worden en de elektriciteit ook uitvalt. Lichte onrust steekt de kop op wanneer de interne riolering het ineens ook niet meer doet en de voedselvoorraad er ineens wel heel hard doorheen vliegt. Waarom lukt het niet om het probleem op te lossen en waarom krijgen ze geen hulp van een ander schip? Want dat is toch de normale gang van zaken?

De reputatie van de Feveros rederij stond op punt van vertrek al enige tijd onder druk. Maar voor velen was deze aanbieding te mooi om waar te zijn en dus is het schip afgeladen vol met feestende passagiers. Het zou een cruise worden om nooit weer te vergeten. Maar alles loopt anders. Voedsel en drinken worden snel schaars met zoveel passagiers zonder nieuwe aanvoer. Vervolgens breekt er een zeer besmettelijk virus uit. Het lijkt niet erger te kunnen en de één na de ander wordt ziek. Maar dan doet een steward een afschuwelijke ontdekking in een van de hutten benedendeks. Nu is het de kunst om te zorgen dat er geen massahysterie uitbreekt want er is vooralsnog geen hulp te bekennen. Of je moet Celine in overweging willen nemen…….

Al bij al is ‘De vierde dag’ een bizar en raar verhaal, absoluut geen reguliere thriller. Twin Peaks meets Titanic. Het is Stephen King maar dan nét een tikje anders. Het verhaal kan het beste omschreven worden als een Twilight zone achtig geheel, je kunt het niet echt plaatsen. Het is niet spannend maar wel intrigerend, het is vreemd. Het roept meer vragen op dan dat je antwoorden krijgt. Op zich is dat natuurlijk ook wel knap. Je wordt in ieder geval wel bezig gehouden met nadenken en het verhaal proberen te plaatsen. De auteur neemt volop de ruimte om haar verhaal te kwijten. Het is geen vlot verhaal maar het kabbelt rustig voort zonder echte spanningsmomenten. Is er dan sprake van een thriller?

Het verhaal kent veel hoofdpersonages die per hoofdstuk, om en om, worden belicht. Je bent meer bezig met het zoeken naar de rode draad van het ‘grote’ verhaal dan met intensief lezen. De verwarring is net zo besmettelijk als het virus aan boord. Wanneer er dan ook nog een dosis spiritualiteit zijn intrede doet is de onoverzichtelijkheid compleet. En net op het moment dat je denkt dat je het verhaal kunt pakken is het afgelopen. Althans, er doet zich een vreemde manier van plotvorming voor, deze was nieuw! Maar hierdoor is er behalve een mysterieus toch ook een beetje een onbevredigend gevoel dat overheerst. Wat vooral achterblijft, is dat je slechts kennis hebt gemaakt met een zestal personages met ieder hun eigen verhaaltje maar dat de echte verhaallijn ergens is blijven hangen. Er ontbreekt lijm om het geheel te binden. Is ‘De vierde dag’ een slecht verhaal? Nee, zeker niet. Voor liefhebbers van mysterie en het paranormale zal het boek wellicht zomaar een topper kunnen zijn.

‘De vierde dag’ krijgt drie sterren. Want origineel en apart is het absoluut!