Mannen en stoerdoenerij.

Man, man, man. Mannen! En dan zeven tegelijk die een vrijgezellenfeest vieren omdat een van hen voor de tweede keer gaat trouwen. Overtuigd dat voor hem de Grote Liefde nu wel is weggelegd heeft Chris wederom zijn beste vrienden uitgenodigd omdat zij ook bij het eerste huwelijk aanwezig waren. In een herberg in Het Gooi komen de zeven samen, een diverse groep mannen met ieder hun sores, karakters, meningen en voorkeuren. Dat laatste zorgt ervoor dat de een het beter kan vinden met de ander maar ze hebben allemaal hun vriendschap met Chris gemeen. En nu is het tijd om eens flink de bloemetjes buiten te zetten, maar dat doen ze vervolgens wel heel letterlijk en in een bijzondere setting.

Mannen en vrouwen blijven raadsels, voor elkaar dan toch. Wat is de titel van het bekende boek ook weer? “Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus”. Met die regel in je achterhoofd vervolgens een boek in je handen krijgen, geschreven door een man, over mannen en één vrouw…dát moet ik lezen! Het verhaal neemt je mee op een ‘vrij gezellig weekend’ waar de zeven, qua leeftijd volwassen kerels, samen de hort op gaan. De auteur heeft een groep mannen bijeengesprokkeld, ik schat ze halverwege de dertig, begin veertig die in veel opzichten elkaars tegenpolen zijn. De onderlinge verschillen en vriendschappen zorgen voor zowel grappige als opmerkelijke situaties en dito uitspraken.

De dag voor het huwelijk komen de mannen bijeen, gezellig aan de klets, genieten van het weerzien, drinken een borrel en besluiten te gaan wandelen. En daarmee luiden ze een onverwachte wending van het verhaal in. Ze komen terecht op een locatie waar ze geconfronteerd worden met Die Ene Vrouw. Totaal out of the blue en onder vreemde omstandigheden. Deze toevalligheid zet alles op losse schroeven, de situatie loopt volledig uit de hand en ineens begeven de mannen zich in een doolhof van emoties, opgekropte verwijten en gedachten. En neem dat doolhof maar heel letterlijk.

Een boek over mannenvriendschappen, geschreven door een man, met mannen in de hoofdrol. Dromen over de ideale vrouw en het zoeken naar Die Ene. De verstopte hamvraag in dit verhaal is óf deze mannen overtuigd zijn van het bestaan van die ene, allesverpletterende liefde en zo ja, wie deze vrouw dan is? Of is liefde pure statistiek? De ondertitel van dit boek is: 7 mannen, 1 vrouw, 1 huwelijk. Vul de rest zelf maar in.

Gevolg van deze mix aan karakters is dat er zowel grappige als herkenbare situaties zullen zijn voor de lezer. De auteur heeft het geheel in een vorm gegoten die zeer vermakelijk is en soms aandoet als een avonturenboek. Wat er in het doolhof gebeurt, is een samenkomst van toevalligheden die te grappig zijn maar wel tekenend voor de onderlinge verstandhoudingen. Rob Bakker, de auteur, doet dit op verdienstelijke wijze. Maar werkelijk, ik heb zelden een groep mannen zo onhandig en bijna puberaal meegemaakt, het werkte echt op mijn lachspieren.

“Een optimist denkt dat een vrouw braaf is. Een pessimist denkt hetzelfde. Een realist weet dat ze allebei ongelijk hebben.”


Rob Bakker heeft een vloeiende en prettige schrijfstijl en heeft een meer dan vermakelijk boek geschreven. Vanuit mannelijk perspectief zal het ongetwijfeld nog beter in de smaak vallen door een aantal stigmatiserende opmerkingen, zoiets als ‘oude jongens krentenbrood’ maar onder het mom van de lol die er vanaf straalt, vergeeft mijn feministische kijk op zaken het Bakker wel. Het hoort ook gewoon in het verhaal thuis. Dat vond ik minder opgaan voor de meedenkende Napolitaanse eettafel en bomen, maar goed, iedereen zijn ding. Voor het verhaal had dit zweverige voor mij niet veel meerwaarde.

Echtgenoten, echte mannen is zeker geen typisch ‘mannenboek’ zoals de titel misschien doet vermoeden. De groep is dusdanig sterk neergezet dat vrouwen dit zeker ook zullen waarderen. Er zit voor 'ieders smaak' wel een man tussen (hahaha) Juist door hun verschillen te benadrukken en de verbindende factor, Die Ene Vrouw, hun stoorzender, spreekt het verhaal aan. Het pakte voor mij echter in het geheel eerder grappig uit dan spannend of emotioneel. En daar is niets mis mee, ik zou dit boek zeker aanraden te gaan lezen. Vanuit vrouwelijk perspectief durf ik er wat om te verwedden dat er geregeld verbazing zal ontstaan over de (goedbedoelde) domme/grappige acties van de mannen en het (impulsieve) gedrag waarvan mannen juist de vrouwen altijd beschuldigen. Het verhaal laat zien hoe mannen met elkaar kunnen omgaan, hun emoties tonen en dat stoerdoenerij heus niet altijd opgaat. Ik moest er wel om lachen en ben benieuwd hoe andere vrouwen dit verhaal ervaren.

Al bij al heb ik me kostelijk vermaakt. En daarom 3 dikke sterren!