Hilarisch en herkenbaar!

Een hilarisch boekje over drie vriendinnen, allen veertigers. Ze maken allerlei dagelijkse dingen mee en zetten overal hun vraagtekens bij. Eigenlijk zijn ze pas net dertig geweest en nu dan dit! Het 'magische veertig' blijkt ineens niet zo magisch. Dat het zo z'n charmes heeft, dat zal best wel zo zijn, maar er is ook sprake van veel -lichamelijke- veranderingen en dan is daar ook nog eens de constatering van het ouder worden. Oftewel, dat er ineens wel heel veel jongeren zijn als je op stap gaat of lijkt dat maar zo? Dat je ineens bepaalde kleding niet meer kunt dragen omdat dat niet bij je leeftijd past, dat je kind met een 80-jarige frons je aankijkt, of denk je dat alleen maar? Je zou er spontaan een fles wijn van soldaat maken.

Denk je dat je het dertigers dilemma achter de rug hebt, zit je vast in het fantastische rotleven van een veertigplus vrouw. Vol met prangende vragen zoals: Wel of geen botox? Kan dat korte rokje nog? Keek hij nou naar mij of naar m’n dochter? Ondertussen overweegt je puber een tatoeage, je man een scheiding, beginnen je ouders te dementeren en heb jij dat glazen plafond nog steeds niet in zicht. Man, man wat een gedoe. (bron;wine-up.nl)

Het blog wine-up op zichzelf is al verslavend, herkenbaar, en als dat het niet is in ieder geval verdomd grappig. Toch soms zeker ook confronterend en emotioneel want we delen allemaal hetzelfde; we worden ouder maar voelen ons meestal nog als achttienjarigen. Helaas voor de buitenwereld, a.k.a. onze kinderen, gedragen we ons soms ook zo. Terwijl we in hun ogen 'oud' zijn, voelen we ons zo niet. Het is die vervelende buitenwereld die van alles van ons verlangt, dat we goede moeders zijn, carrière maken, sexy zijn en dan altijd met een big smile op ons -al dan niet rimpelvrij- gezicht. Het valt allemaal niet mee.




Het succesvolle blog 'Wine-up' bleek een bron voor veel meer. Meer humor, meer gedoe en meer vragen. Vanaf de introductie is het echt volop herkenning, ontkenning en vooral stug volhouden (uw recensent valt in de doelgroep van veertigers). Vooral de regel van Esmee waarin ze aangeeft zich niet te kunnen voorstellen dat ook maar iemand dit boekje zal gaan lezen is veelzeggend. Wél dus! Het boekwerk is een samenvatting van hilarische anekdotes, overdenkingen en gesprekken. Op deze leeftijd constateer je, net als op je zestiende, dat je eigenlijk nergens écht bijhoort. Niet bij de jongeren, en vooral niet bij de ouderen! Dat laatste wil je nog niet eens! De schrijfstijl is echt grandioos grappig, hardop lachen wordt bij het boek gratis meegeleverd. Voel je je down? Lees dit boek. Voel je je alleen en oud? Pak dit boek! Serieus behoefte aan relativeren en lachen? Pak dan alsjeblieft dit boekje!

Heerlijk relativerend, vol zelfspot, sarcasme, cynisme en knetterend van de humor. Een heerlijk cadeau voor jezelf of om weg te geven (maar vergeet jezelf niet!). Een boek om geregeld even ter hand te nemen. Al is het maar voor een lach of een traan. Op alle fronten voelt dit als thuiskomen. Soms is het wel wat overdreven maar ach, dat maakt het alleen maar leuker. Enige voorwaarde; je moet wel minstens veertig zijn! Maar dat komt vanzelf wel goed.

Vier hilarische sterren!