Geweldig boek!

Lineke is historica en geeft een lezing met als thema; ‘Mensenoffers in de tijd van de Germanen, een overtuigend bewijs’. Een thema wat vele bezoekers aantrekt. Ze heeft een aantal boeken cadeau gekregen voor de bibliotheek waar zij werkzaam is en stuitte daarbij op zeer interessante exemplaren, zo ook het boek “Ibn Fadlan”. Wat Lineke echter niet had kunnen weten is wat haar lezing allemaal teweeg zou brengen en wie er in haar publiek aanwezig zijn.
Eén van de aanwezigen tijdens deze lezing is Jozef Laros, inspecteur bij de politie. Hij hoort de lezing over het bijzondere boek gefascineerd aan. De bizarre rituelen die beschreven worden, doen bij hem vermoeden dat dit op een hele bizarre manier is verweven met een moordzaak van 8 jaar geleden, tot op heden opgelost. Maar het blijft niet alleen bij dit boek en déze zaak. Er lijkt zowaar een hogere macht zijn invloed uit te oefenen op alles wat met dit verhaal te maken heeft en daarmee ook op een aantal voorvallen die té toevallig zijn om te negeren. Er lijkt sprake van tegenwerking in alle lagen van de bureaucratie. Jozef raakt gefrustreerd en neemt het heft in eigen handen. Er gebeurt in korte tijd namelijk zoveel en veel daarvan wijst naar de afschuwelijke gebeurtenissen die zich zouden hebben afgespeeld in het Ronde Huis, ooit een goed verstopt gebouw in de bossen van Nunspeet. Waar diplomaten, politica, zakenlui en zelfs het koningshuis mee in verband worden gebracht. Aan Jozef en Lineke de uitdaging om het hoofd te bieden aan de bedreigingen en door te zetten.
Het verhaal start met een moord. De dader hiervan is meteen bekend maar ik had niet kunnen denken dat de beweegredenen tot het plegen van deze moord van dergelijke aard zouden zijn. Het is als het ware de basis van het verhaal. Gaandeweg wordt het je als lezer heel duidelijk waar dit alles op is gefundeerd. De spanningsopbouw, schrijven op een manier die als het ware ‘vertelt’. Heel mooi gedaan.

Mysterieus, onvoorstelbaar, spannend, gruwelijk en raadselachtig. Otten schrijft op een prettige en volledige manier. Heel nauwkeurig en gedetailleerd en dat zonder langdradig te zijn. Maar het is dan ook niet zomaar een boek. Aandacht erbij en jezelf de tijd geven alles goed in je op te nemen is aan te raden. Niet dat het een moeilijk boek is, dat niet. Maar de verhaallijnen lopen dusdanig en zijn zo kundig in elkaar verweven dat je wel je hoofd erbij moet houden, je wilt echt niets missen in dit verhaal!

Niet eerder heb ik een boek van Almar Otten gelezen, wát een gemis! Het is een intelligente thriller, het zet je aan het (mee)denken, je leert er zelfs het een en ander van, geweldige combinatie. Het feit dat als je internet opstart er van alles te lezen is over het Ronde Huis maakt dit alles nóg interessanter en realistischer. Wat Otten werkelijk subliem heeft gedaan is dat, door het gebruik van korte hoofdstukken, vaak vanuit een ander perspectief geschreven en beleefd, je volledig in het boek getrokken wordt. Vooral de schakelingen tussen het verleden en heden is heel knap beschreven. Niet zelden heeft het een andere uitwerking, is het ronduit storend. Zo niet in dit boek en maak je als lezer dus niet alleen kennis met de belangrijkste pionnen in dit merkwaardige verhaal maar leef je ook intens mee. Krachtige karakters, innemend en vooral zo menselijk. Het verdriet wat zo voelbaar is en omgezet wordt in het nemen van wraak, je kunt niet anders dan hiervoor sympathie ontwikkelen en vooral doorlezen. Almar Otten heeft met dit boek een verhaal geschreven over iets waarvan ik het bestaan niet afwist. Wat zich daar allemaal zou hebben afgespeeld is eigenlijk té gruwelijk voor woorden, des te knapper het boek, het vinden van de juiste woorden voor iets wat zo moeilijk te omschrijven valt. De geruchten over wat er in het Ronde Huis zou zijn gebeurd, de mensenoffers, het verafgoden van hogere machten, de effecten die dat zou hebben gehad op de levens van zovelen, generaties lang. Sommigen gedwongen tot het participeren en uitvoeren van onmenselijke en ondenkbare rituelen.

Wat vooral zo knap is van dit boek, van Almar Otten, is dat het je maar niet loslaat. Zelfs na een aantal dagen nadat het boek is gesloten houdt het je bezig. Zou het echt zo zijn gegaan? Zou het kunnen? Het is zo realistisch allemaal en tegelijkertijd ook weer niet, want dat kán toch niet allemaal? Maar wat zegt een bekend gezegde? “Waar rook is, is vuur”. Als je al twijfels zou hebben gehad over het waarheidsgehalte van dit verhaal, de geruchten en het mysterie, dan wordt dat gevoel door het lezen van dit verhaal in ieder geval niet verminderd.
De cover van Het Ronde Huis sprak vanaf het eerste moment aan, één en al mysterie. Een boek wat meteen mijn aandacht zou trekken in een boekenwinkel. Heel mooi, duidelijk is de boodschap verwerkt in de lay-out. Dit alles maakt het boek gewoon kloppend.
Wellicht overbodig te zeggen dat ik heb genoten. Ik vond het een geweldig goed boek en heb een nieuw genre ontdekt wat smaakt naar meer, de ‘historische thriller’. Deze kennismaking met Almar Otten is verrassend gebleken.