Historische roman met wat drama en theater, een heerlijk boek!

Augsburg, herfst 1913 - Dit is de laatste kans op een goede aanstelling voor weesmeisje Marie, 3x moet echt scheepsrecht zijn. Marie, die vanuit het Weeshuis van de zeven Martelaressen door de strenge directrice uit werken wordt gestuurd naar de textielfabriek van de familie Melzer, is een uitgesproken dametje. Ze is niet snel onder de indruk en toont haar ware aard zonder problemen. Marie is slim en correct maar laat niet over zich heen lopen. In de villa op het fabrieksterrein gaat ze aan het werk in de keuken maar tot groot ongenoegen van een deel van het personeel mag ze al snel als persoonlijk kamermeisje voor de jongste dochter van de familie aan de slag. De achttienjarige Katharina en Marie hebben een klik en delen de liefde voor de teken- en schilderkunst.

De directeur van de textielfabriek, Johan Melzer, had meteen sympathie voor de bleke en tengere Marie en stelde zijn vrouw Eleonore voor haar in dienst te nemen, dit terwijl hij zich doorgaans niet met dit soort zaken bemoeit. Ondanks dat de referenties van Marie niet geweldig waren gaat Eleonore overstag. De pikorde in het huishouden is tot dat moment een vastomlijnd iets, maar de komst van Marie veroorzaakt onrust en jaloezie. Oudste dochter Elizabeth maakt er geen geheim van moeite te hebben met de gang van zaken en richt zich vooral op het aankomend balseizoen. Het vinden van een geschikte echtgenoot heeft prioriteit en ze heeft al iemand op het oog. In de elitaire kringen van de familie zijn diverse kandidaten beschikbaar maar het loopt allemaal net een tikkeltje anders dan ze hadden gedacht.

Ook andere beslommeringen in het gezin vragen om aandacht. Er zijn zorgen om de continue afwezigheid van vader die alleen maar werkt, vervolgens een incident in de fabriek dat hem nog meer kopzorgen geeft. Paul, de zoon des huizes gaat tegen de wensen van zijn vader in en alsof het nog niet genoeg is neemt jongste dochter Katharina een impulsief besluit. Marie is intussen op informatie gestuit die haar leven op de kop zet en de enige die haar antwoord kan geven, maar het vooralsnog weigert, is Johan Melzer zelf.

Wat een mooi en beeldend geschreven verhaal is Het weesmeisje. Je waant je door de conversaties en de gedetailleerde sfeerbeschrijvingen volledig in de periode aan het begin van de jaren 1900 in Duitsland. Eleonore is van adel en onder haar stand getrouwd met Johan Melzer, die dankzij aanzien en connecties goed genoeg werd bevonden. Het stel heeft drie kinderen; traditioneel gezinde Elizabeth, zoon Paul is de erfgenaam voor de fabriek en de fragiele, beeldschone Katharina is de jongste van het drietal. Het aanzien dat ze genieten is groot, ze zijn welvarend en willen dat ook graag zo houden. Onder strikt toezicht van Eleonore heeft de villa een sociaal prestigieus imago opgebouwd en een ieder die zich in hun omgeving begeeft mag zich gelukkig prijzen. Het verschil tussen arm en rijk is groot en voelbaar.

Deze roman is niet alleen mooi geschreven maar de auteur heeft ook veel aandacht besteed aan het uitdiepen van de karakters. Opvallend is de vrijheid van meningsuiting van het personeel ten aanzien van de familie en de onderlinge verstandhoudingen. Uitzonderingen waren er natuurlijk en dus ga ik er voor het gemak van uit dat de familie Melzer een van die uitzonderingen op de regel is en dat geeft een hartverwarmende uitstraling. Het geeft de auteur in ieder geval ruimte om buiten de lijntjes van het verwachtingspatroon te kleuren en dat heeft ze mooi gedaan. De emoties komen oprecht over, de gesprekken doen heel natuurlijk aan. De diverse gebeurtenissen zijn soms net wat te toevallig maar dat is niet storend, ze zijn functioneel voor het verloop van dit verhaal.

In Het weesmeisje krijg je een goed beeld van een familie op stand en hoe zij omgaan met de andere kant van de samenleving, ze sluiten de ogen niet voor de verschillen maar leveren hun bijdrage aan verbetering, al is het maar een druppel op de gloeiende plaat. Uiteraard is er in deze roman ook sprake van een groot geheim, zakelijke conflicten, familieperikelen, verboden liefdes en afgunst. Perfecte ingrediënten voor een moeilijk weg te leggen historische roman. Het enige minpuntje is het abrupte einde, dat liet me met een ontevreden gevoel achter, het verhaal verdient een beter afgerond plot. Maar in het najaar van 2019 verschijnt het vervolg en daar kijk ik nu al reikhalzend naar uit!

Omdat Het weesmeisje een mooi klassiek verhaal is met een originele invalshoek krijgt het ondanks bovenstaande opmerkingen toch 4 welverdiende sterren, dit is echt een aanrader voor liefhebbers van een goede opgezette en geloofwaardige historische roman in een beeldende setting met oprecht aandoende personages en dito emoties, een beetje drama en theater hoort daar gewoon bij, heerlijk!