Meesterlijk debuut!

Al jaren begeeft fotografe Sam zich op de meest gevaarlijke plekken op aarde. Voornamelijk in oorlogsgebieden doet zij verslag van de wreedheden en slachtoffers. Ze is vooral gefascineerd geraakt door de doden en is inmiddels wereldberoemd vanwege haar indringende stijl van fotograferen. Emotioneel volledig afgevlakt door alles wat ze ziet en meemaakt is ze wel in staat de meest indrukwekkende foto´s te maken en de wereld te laten zien wat oorlog met zich meebrengt. Dat het een uitputtingsslag is mag duidelijk zijn. Om bij te tanken gunt ze zichzelf na een zware opdracht een paar dagen rust in een luxe hotel, zo kan ze weer even bij zinnen komen, even resetten. Tijdens haar verblijf in Hotel Arcadia worden haar plannen ruw verstoord door het telefoontje van Abhi, de hotelmanager. Hij waarschuwt haar om op haar kamer te blijven, lichten en geluid te dempen en zijn verdere instructies af te wachten. Er is iets goed fout, dat blijkt wel als ze de omgevingsgeluiden hoort.
Maar Sam is verslaafd aan de adrenalinekick, verslaafd aan haar werk. Ondanks de waarschuwingen van Abhi besluit ze om op onderzoek uit te gaan en op haar manier, die met de camera, alles vast te leggen en aan de wereld te kunnen laten zien. Abhi is gefrustreerd door haar keuze maar besluit om haar dan maar te helpen, hij wil niet dat ze onnodig gevaar loopt. Daarbij is er iemand onder de hotelgasten waarvan hij graag wil weten hoe het daarmee is gesteld. Dus ook vanuit persoonlijke oogpunt kan hij hier baat bij hebben. Door het contact dat de twee met elkaar hebben gaat Sam op onderzoek uit, geleid door Abhi vanuit de controlekamer met zicht op alles in het hotel en Sam met haar camera´s en intuïtie.

Twee fascinerende hoofdpersonages die ongewild met elkaar in contact komen op een onfortuinlijk moment. Beide hebben ze zo hun issues, vooral op persoonlijk vlak. Abhi probeert het verwachtingspatroon vanuit zijn ouderlijk huis een plekje te geven en Sam probeert vooral haar –weinige- emoties op de achtergrond te houden. Iets wat gezien de gruwelijke situatie haast ondoenlijk is. Ze onderdrukt haar gevoelens met de nodige opiaten en drank, kan daar wonderwel goed op functioneren, misschien juist wel dankzij deze middelen. Tijdens haar zoektocht door het hotel probeert ze gelijkertijd op een methodische manier alles in kaart te brengen. Samen met Abhi inventariseert ze de schade en slachtoffers. Totdat ze een slachtoffertje vindt en zich niet goed raad weet. Abhi helpt haar een beslissing te nemen die haar niet eigen is. Zo goed en kwaad als mogelijk gaat ze met deze nieuwe situatie om, maar haar focus is en blijft liggen op het maken van de foto’s.

“Hotel Arcadia” is het debuut van Sunny Singh. Het verhaal is zo indrukwekkend, hartverscheurend en prachtig beschreven dat van een debuut gevoelsmatig geen sprake is. Niet alleen is de sfeer goed neergezet, het gaat er vooral om wat niet wordt geschreven. Het gevoel tijdens het lezen, de afwachtende spanning die een dergelijke angstige situatie met zich meebrengt, staat ongeschreven maar is duidelijk tastbaar. Sam is een niet te benijden personage, getekend door ervaringen en beroepsdeformatie. Abhi daarentegen wil het van kinds af aan graag goed doen voor zijn familie. Toch wijkt hij af van de norm en staat daarmee gevoelsmatig buiten spel, hij is niet stoer of heldhaftig, zeker niet als je weet hoe zijn broer en vader zijn. Beiden hebben ze zo hun bagage en die wordt prachtig verwoord. Het taalgebruik doet literair aan, zonder pretentieus te zijn, en mooie vloeiende zinnen maken het lezen tot een waar genoegen. Ondanks dat het een roman betreft is er een behoorlijke dosis onderliggende spanning aanwezig. Lang blijft de vraag wat er gaat gebeuren, hoe de situatie zich gaat ontwikkelen en hoe de beide hoofdpersonages zich gaan redden, en dat tot op de laatste pagina.