Waardige afsluiter

Met ex Esther in de gevangenis, dochter Philippine die zich tegen hem afzet en een Marijn die het manuscript van Eva Laurillard maar niet kan loslaten is de druk op de ketel voor Morten erg hoog. Vooral de populariteit van zijn partijgenoten Margareth en Mo Limam zitten hem dwars. Hij moet iets bedenken om zijn positie, zowel landelijk als binnen de partij, vast te houden. Het kan Morten niet schelen wat daarvoor nodig is. Hij is al eerder heel ver gegaan in het doordrijven van zijn ambities en ook nu deinst hij daarvoor niet terug. Er is teveel wat niet naar buiten mag komen en Morten bewaakt deze kluis met zijn leven. Maar intussen is hij wel de controle over zichzelf verloren met Marijn in zijn buurt en dat lijkt een nekslag te kunnen zijn. Hij is er achter gekomen wat haar plannen zijn en hij is op z’n zachtst gezegd ´not amused´. Sterker nog, het is een ramp als dat naar buiten komt.

Er staat politiek gezien teveel op het spel voor Morten op dit moment, om over gezichtsverlies nog maar te zwijgen. Internationaal wordt hij ook in de gaten gehouden en het gedurfde project betreffende Syriëgangers lijkt geheel anders uit te gaan pakken dan voorzien. Een aantal andere wetsvoorstellen die hij heeft gedaan zijn op zijn minst ook discutabel te noemen en het vertrouwen vanuit zijn partij vermindert zienderogen. Het vrouwelijk front van die partij lijkt zich tegen hem te keren, ook daarop krijgt hij maar geen grip. Ook Mo voelt daaruit de dreiging komen en hij ziet zich genoodzaakt een aantal rare capriolen uit te halen om grip op die situatie te krijgen. Thuis bij het gezin Limam loopt de spanning ook op. Wat is een politieke carrière nog waard?
Intussen is daar de druk van het boek van Marijn. Komt het er nu wel of toch niet? Lukt het Morten middels zijn netwerk hier een halt aan toe te roepen? De macht sijpelt tussen zijn vingers door en het enige wat Morten uiteindelijk kan doen is kiezen voor een tactische zet. Maar of dat nu het slimste zal zijn?

Het stille conflict tussen twee ‘M’ -en lijkt volledig uit de hand te lopen. Verliest Morten de macht volledig en blijft Mo zijn opmars binnen de partij voortzetten of keert hun thuissituatie zich toch tegen hen? Van beide heren kan niet gezegd worden dat ze daarop op worden afgerekend, althans nog niet. Wanneer Morten tijdelijk toch voor zichzelf moet kiezen, of is het een tactiek?, zien Mo en Margareth (weer een M) een mogelijkheid dit om te zetten in iets meer permanents. Het lijkt alsof de genomen beslissingen van de afgelopen tijd een averechtse werking hebben op Mortens reputatie en zijn partijleden willen koste wat kost imagoschade voorkomen. Het is tijd voor een noodoffensief vanuit kamp Morten. De vraag is alleen wie er aan het roer zal staan en wie de mysterieuze 'M' zal zijn die de gemoederen bezighoudt.

Dit laatste deel gaat precies verder op het moment dat ‘Mo’ is gestopt, alsof je een pagina omslaat in plaats van een nieuw boek opent. Er is sprake van volop crisis en persoonlijke dilemma's. De dames Anna Levander hebben met dit deel een waardige afsluiting geschreven maar het gevoel bekruipt dat er toch nog ruimte zou zijn geweest voor een vervolg, er is nog zoveel meer te vertellen. Niet alles voelt even ‘af’ en sommige situaties zijn net iets te ver gezocht. Vooral de wending in de privésfeer van Morten na zijn zwempartij is daar een voorbeeld van. Maar buiten dat is het wederom een goed en lekker leesbaar boek geworden. Dit schrijversduo is uitermate goed in staat gebleken een meer dan uitstekend verhaal te bedenken, uit te werken en vooral ook te laten kloppen.

Politiek is allesbehalve saai, vooral in deze vorm gegoten is het zelfs met vlagen ronduit smullen. Goed neergezette personages, sterke dialogen en een krachtige rode draad maken deze trilogie tot een absolute aanrader van eigen bodem! Heerlijk!