Mist spanning maar lekker verhaal.

Een vriendengroep deelt al jaren heel wat met elkaar. Vanuit hun studietijd zijn de vier mannen, Marc, Frank, Bart en Herman aan elkaar verbonden. Samen worden ze volwassen, maken carrière, settelen zich maar blijven ondanks dat altijd contact houden. Wanneer de succesvolle Marc kiest zijn huwelijk te beëindigen en verder te gaan met de veel jongere Babet stort de wereld van zijn vrouw Karin in elkaar. Na zijn vernietigende bericht start hij zijn uitgekiende nieuwe leven, hij heeft er zin in. Maar Marc laat Karin wanhopig achter, gebroken en met heel veel vragen. Haar tranen zijn nog maar nauwelijks opgedroogd wanneer er ineens politie aan de deur staat. Dit bezoek blijkt de aanzet te zijn voor nog veel meer onverwachte feiten en verregaande consequenties voor de vrienden en hun families.


Marion van de Coolwijk maakte met ‘Mangelvrouw’ een indrukwekkend thrillerdebuut. Een volgend boek is dan altijd spannend, want voldoet het aan je verwachtingen? Laat eerst vooropgesteld worden dat Van de Coolwijk is gezegend met een heldere en prettige schrijfstijl. Ogenschijnlijk kost het haar niet veel moeite om te schrijven, het boek leest dan ook gemakkelijk weg. ‘Even nog een hoofdstuk’ is allesbehalve een opgave en dus heb je het boek zo uit. In tegenstelling tot ‘Mangelvrouw’ is ‘Mannenjacht’ echter helaas niet verrassend of spannend te noemen. Het is een lekker verhaal, goed geschreven en uitgewerkt maar het mist spanning die je wel verwacht bij een thriller én na het lezen van haar voorganger. De opbouw van het verhaal en de personages zijn goed uitgewerkt maar ergens ver voor de helft van het verhaal wist ik al hoe het zou gaan aflopen. Het verhaal is dus, voor deze lezer, behoorlijk voorspelbaar te noemen. Van de Coolwijk heeft zich verder niet ingehouden om diverse plotwendingen toe te passen, die als je het verloop verder niet al in de gaten hebt, ervoor kunnen zorgen dat je nieuwsgierig blijft. Maar helaas was dat nu niet het geval….jammer, want de verwachting was hoog. Op momenten dat daar de gelegenheid was voor verdere uitbouw van de spanning stagneerde dat en ging het verhaal verder vanuit een ander personage. Tot echte spanning kwam alleen de scène met Mark aan het begin. Verder niet…..spijtig genoeg want het verhaal biedt daar toch wel de mogelijkheden voor.

Met ‘Mannenjacht’ heeft Van de Coolwijk een fijn boek voor tussendoor geschreven. Niet meer maar ook niet minder. Het is alleen bij lange na niet zo beklijvend ervaren als voorganger ‘Mangelvrouw’. De gevoelsmatige toevalligheden die nu nodig zijn geweest om het verhaal af te ronden deden dwangmatig aan en voelden niet goed. Het deed de personages ook geen eer aan. Op die momenten boette het verhaal zelfs in aan leesplezier. Kort, maar het gebeurde wel. En daarmee voldeed deze tweede thriller van Van de Coolwijk niet aan de verwachtingen. Toch ben ik overtuigd van haar schrijven, haar taalgebruik en de toepassing daarvan is namelijk bijzonder sterk en dus kijk ik reikhalzend uit naar thriller drie.

Voor ‘Mannenjacht’ kom ik echt niet verder dan 2,5 sterren.