Zeer apart en intrigerend debuut!

Op 15 april 2012 komt er op het alarmnummer een noodoproep binnen. Telefoniste Anna Bergström neemt het gesprek aan en krijgt Kerstin Juhlén in paniek aan de lijn. Ze geeft aan haar man Hans bij thuiskomst dood te hebben gevonden. Inspecteur Henrik Levin en collega rechercheur Maria Bolander (Mia) zijn al snel ter plaatse. De plaats delict is een sjieke villa en het slachtoffer blijkt manager Asielzaken bij de Immigratiedienst te zijn. Wanneer de technische recherche het eerste onderzoek start stuiten ze op iets merkwaardigs. Er worden recente vingerafdrukken gevonden van een kind. Maar het stel heeft helemaal geen kinderen……

Officier van justitie Jana Berzelius wordt rechtstreeks vanuit de rechtszaal naar de PD gestuurd. Zij zal het onderzoek namens het OM gaan leiden. Jana heeft pijlsnel carrière opgebouwd in de afgelopen drie jaar en vooral Mia kan dat niet goed hebben waardoor het contact, en dus de samenwerking, moeizaam verloopt. Jana lijkt alles in haar schoot geworpen te krijgen terwijl bij Mia juist het tegenovergestelde van toepassing is. Henrik trekt zich er niets van aan en focust zich op deze zaak. En dat is maar goed ook want er zijn nogal wat vragen waarop ze vooralsnog geen antwoord hebben. Daarbij heeft hij zijn handen vol aan zijn thuissituatie en het gekissebis van de temperamentvolle Mia kan hij er niet altijd bij hebben.

Jana is een mysterie voor haar collega’s. Qua werk is er niets op haar aan te merken. Ze is punctueel, strikt en zakelijk, soms op het koele af. Toch speelt er iets, iets waar niemand iets vanaf weet. Jana wordt namelijk al jaren achtervolgd door een nachtmerrie waar ze geen idee van heeft waar die vandaan komt en wat die betekent. Langzaam aan begint dat een obsessie voor haar te worden. Wanneer Jana op deze zaak wordt gezet en het onderzoek vordert, merkt ze dat haar droom overeenkomsten vertoont met wat er speelt. Wat is er hier aan de hand? Is ze krankzinnig aan het worden? Wat betekent dit allemaal? Zoveel vragen en vooralsnog zo weinig antwoorden.

En dan ineens lijkt er een doorbraak in het onderzoek te zijn. Er wordt een lichaam gevonden van een jonge jongen, en zijn DNA is een match met die op de PD. Is dit de moordenaar van Hans Juhlén? Een kind? Bij het zien van de jongen wordt Jana onaangenaam getroffen door herinneringen uit haar verleden. En dan verandert alles. Haar doen en laten, functioneren, normen en waarden, alles komt in gevaar en dat allemaal door die droom die nu realiteit lijkt te worden. Langzaam maar zeker vallen er steeds meer puzzelstukjes op hun plaats en dat roept oud zeer op.

In het begin van het verhaal word je overdonderd door de vele namen. Zowel van het politie/onderzoeksteam als van derden. Even pen en papier bij de hand is geen overbodige luxe. Jana is een intrigerend hoofdpersonage. Zijzelf weet niets van haar vroege jeugd, jij als lezer ook niet. En dat mysterieuze wordt ook nog eens bevestigd door de cursief gedrukte passages tussen de hoofdstukken door. Daar krijg je een vreselijk verhaal te lezen. Mensonterend en ongelooflijk. Wat heeft dit verhaal te maken met het moordonderzoek op Juhlén? Je kunt er allerlei scenario’s bij bedenken maar niets is wat het lijkt. Hoe dan ook is het duidelijk dat er iets afschuwelijks aan de hand is. Wanneer Jana in de gaten krijgt dat de antwoorden die zij zoekt te vinden zijn in het huidige onderzoek, besluit ze het heft in eigen hand te nemen. En dat gaat met ontzettend veel risico gepaard.

Onbewust wordt haar persoonlijke zoektocht een allesbepalende factor in deze merkwaardige zaak. Er blijven na het lezen van het boek nog een aantal vragen open, en niet alleen betreffende Jana en Mia. Dit doet vermoeden dat er nog meer te verwachten is van deze schrijver met deze hoofdpersonages. Mia, die gebukt gaat onder geldzorgen en meer, is een uitermate interessant karakter. Ze doet niets onder voor Jana, ook haar verhaal is bij lange na nog niet verteld.

Memento is een aparte thriller die zich moeilijk laat wegleggen. Het is spannend, interessant en op diverse momenten één groot vraagteken. De auteur heeft dit bijzonder goed neergezet want je weet niet in welke richting je moet gaan denken. De hoofdpersonages zijn goed uitgediept maar hebben duidelijk nog zoveel meer in hun mars, het voelt als een introductie tot zoveel meer. Hopelijk gaat dat in het tweede deel ook verder uitgebouwd worden.

Toch ook een paar puntjes van kritiek. Met tijden zijn de sfeerschetsen dusdanig overdreven gedetailleerd dat ze langdradig worden. En wat ook opvallend was, en storend, was het veelvuldig gebruik van voor en achternamen van alle personages. Op een bepaald moment weet je echt wel wie wie is en dan is dat erg overdreven.

Memento is een indrukwekkend en onderscheidend thrillerdebuut met een zeer actueel en gedurfd thema. Zonder bloedige taferelen is het met momenten toch echt gruwelijk en dat komt omdat de auteur beschikt over een beeldende uitleg. Schepp heeft een vlotte pen met een fijne zinsopbouw waardoor het verhaal erg gemakkelijk en snel leest. Het is een absolute aanrader die maar moeilijk weg te leggen is. En het tweede deel kan er dan ook niet snel genoeg zijn!


4,5 sterren