Beklemmende pageturner

De flaptekst is al onheilspellend, opvallend kort en geeft weinig van het verhaal prijs. Dat is niet voor niets zo. Loes den Hollander heeft met ‘Mij zie je niet’ een meesterlijke thriller geschreven. Haar schrijfstijl is altijd al subliem maar opvallend zijn nu de snelle perspectiefwisselingen tussen de hoofdpersonages ‘Ik’ en Jeantine. Niet eerder in haar boeken lag het leestempo zó hoog. Door het toepassen van korte zinnen en dito hoofdstukken heeft Loes de Hollander zichzelf van een andere kant laten zien. In dit boek is ze vol overtuiging in haar personage gekropen en ‘Ik’ is degene die hard en vastberaden uithaalt naar een ieder die op haar pad komt. Afstandelijk, haast apathisch, vertelt ze je over haar intenties. Opgekropt verdriet maakt dat zij aan alles en iedereen voorbijgaat en maar aan één ding kan denken: het wreken van de dood van haar kind. Overtuigend, sterk en vastberaden. Laat je meevoeren in een onwaarschijnlijk hard scenario dat je blijft verbazen. ‘Mij zie je niet’ is zowel spannend, intrigerend en fascinerend als rauw, cynisch en keihard. Loes den Hollander past al deze elementen ogenschijnlijk zonder moeite toe in een emotioneel verhaal dat doordrongen is van verdriet, verbittering en wraakgevoelens. Hoe het haar lukt om keer op keer een thriller te schrijven van hoge kwaliteit is al bijzonder te noemen maar deze ’Mij zie je niet’ is gevoelsmatig de meest intense tot nu toe. De moederrol, en alles wat daarbij komt kijken, staat centraal in dit verhaal. Maar Loes den Hollander gaat verder dan dat. Ze tergt en test het menselijk incasseringsvermogen van haar hoofdpersonages maar óók dat van jou als lezer. Hierdoor blijf je gefascineerd en is wegleggen van het boek écht geen optie. De spanning loopt subtiel maar voelbaar op. Op een bepaald moment, ongeveer halverwege, denk je wel te weten hoe het zit maar al snel kom je tot de conclusie dat je voorbarig was en feitelijk weet je nog helemaal niets. Het enige dat duidelijk is, én dat als rode draad door het verhaal loopt, is wraak. De klap moet dus nog komen. De ramkoers die Loes den Hollander hanteert, zorgt dat ‘Mij zie je niet’ een regelrechte pageturner is geworden. Gedreven door haast bovennatuurlijke krachten gaat ‘Ik’ te werk. Slim, geniepig en onzichtbaar voor de buitenwereld. En de rol van Jeantine dan? De enige manier om daar achter te komen is deze weergaloos overtuigende thriller te gaan lezen. 5 dikke sterren! Klasse!