Op en top Gerritsen!!

Richard droomt er al jaren van, een echte safari in Afrika. Als auteur van thrillers leeft hij graag als het hoofdpersonage uit zijn boeken en met een avontuurlijke reis meent hij een droom te kunnen gaan verwezenlijken. Zijn partner, Millie, gaat liever met meer luxe op vakantie maar schikt zich en gaat met hem mee naar Botswana. De groep is klein, de gids een ervaren man die onverschrokken te werk gaat. Door onvoorziene omstandigheden is de groep al snel op zichzelf aangewezen en ondergaan noodgedwongen het echte leven in de rimboe, de dreiging van het wildlife incluis. Wanneer er na een overnachting de kok dood wordt gevonden, waarschijnlijk door een roofdier gedood, ontstaat er een begrijpelijke onrust. Wanneer Richard zich als Alfamannetje profileert en hiermee nog meer onrust en twijfel oproept ontstaat er wrijving in de kleine groep en er ontstaan twee letterlijke kampen. De omstandigheden roepen veel vragen op maar de sfeer is op zijn minst vijandig, het overlevingsmechanisme slaat op hol en wie is er dan nog te vertrouwen, voor wie kiest Millie?

6 jaar later vinden Jane Rizzoli en Barry Frost het lichaam van Leon Gott. Zijn zoon Elliot is jaren geleden spoorloos verdwenen in Afrika en Gott is er nooit achter kunnen komen wat er met hem is gebeurd. Toch heeft hij zijn leven kunnen oppakken als preparateur van wilde dieren, een van de beste op de wereld en is hij nu op een wel heel toepasselijke, beestachtige manier aan zijn einde gekomen. Ondersteboven, leeggebloed en de organen verwijderd, precies zoals een wild beest. Wanneer Maura het onderzoek uitvoert vallen haar wel een aantal zeer merkwaardige kenmerken op. Wanneer er nog een lichaam wordt gevonden met dezelfde uiterlijke kenmerken spreekt ze haar vermoeden uit maar dit zorgt voor tegenstand in het onderzoeksteam. Hierdoor komt ook de vriendschap tussen Jane en Maura onder druk te staan. Intussen gaat het onderzoek gestaag door en vol afgrijzen doen ze de ene na de andere ontdekking, het wordt alleen maar onduidelijker waar dit heen gaat. Al snel begeven ze zich in de beangstigende wereld van de jager en zijn prooi. Het is alleen niet altijd duidelijk wie de prooi is, de dreiging is voor alle betrokkenen voelbaar. Directe aanwijzingen doen Jane haar onderzoek in Afrika voort zetten alwaar ze van de ene verbazing in de andere valt en de dreiging alleen maar groter wordt. Wanneer ze denken de oplossing in deze merkwaardige zaak te hebben gevonden slaat het roer om.

De flaptekst suggereert dat een groot deel van het verhaal zich afspeelt met Jane in Afrika, echter behapt dit een uiterst klein deel van het boek. De hoofdlijn van het verhaal, de gebeurtenissen in Botswana zes jaar geleden, doet dat wel. In een levensechte setting, met voelbare hete adem en dito zonnestralen zit je midden in het verhaal. De flashbacks naar het avontuur in Botswana blijven de spanning maar opvoeren. Zoals in ieder boek van Gerritsen is ze er ook nu in geslaagd om de lezer te blijven boeien, pagina na pagina. Het verhaal klopt, het is inlevend geschreven en zo lees je het dan ook.

Inmiddels zijn we beland in het 11e deel met het duo Rizzoli en Isles. Jane Rizzoli is de impulsieve, stoere rechercheur in de verhalen. Zij heeft zich ontwikkeld tot een sterke persoonlijkheid die door veel ervaring, een sterke intuïtie en gezond verstand een aannemelijk personage in de boeken is geworden. Maura Isles ontpopt zich inmiddels tot een icoon op het gebied van de forensische pathologie en mag zich scharen bij de grote namen. Dit duo blijkt een gouden combinatie te zijn. Niet alleen qua werk maar ook privé staan ze dicht bij elkaar, ondanks de grote verschillen die beide vrouwen laten zien. Waar Jane het gezinsleven heeft gevonden in de voorgaande delen met special agent Gabriel en dochtertje Regina, struikelt Maura over een aantal persoonlijke issues waar ze haar weg maar niet in kan vinden. Jane is zeer uitgesproken en Maura kan nu eens niet bij haar terecht, dat is voelbaar, er is afstand tussen de vriendinnen die eerder niet zo aanwezig was. Beide vervullen de rol van the girl next door op hun eigen manier. Herkenbaar maar onbekend genoeg om te blijven intrigeren.

In dit verhaal maken we kennis met de aspecten van de roofdieren, de genadeloze overlevingsdrang van mens én dier. Geloofwaardig? Mmm, niet alles is even aannemelijk. Echter weet Gerritsen het wel zo te brengen, een prestatie op zich. Spannend? Ja dus! Haar boeken zijn nooit echt moeilijk, geen uitdaging of boeken waar je je aandacht bij moet houden. In het begin met ‘De chirurg’ en ‘De leerling’ was dat wel het geval, dat blijven dan ook haar sterkste boeken naar mijn mening. Deze serie met de dames in de hoofdrollen, is niets meer of minder dan heerlijk wegzakken in een verdraaid goed boek en dat keer op keer. Gegarandeerd iedere keer een sterk verhaal, origineel, spannend, onverwachte plotwendingen en daardoor echt tot op het laatst onvoorspelbaar en verrassend. En laat deze ingrediënten nu eens bepalend zijn voor het leesplezier. Zoals de combinatie Rizzoli en Isles een gouden greep blijkt te zijn, geldt dat zeker ook voor de combinatie van de dames met Gerritsen. Drie powervrouwen, een succesformule! Nu maar wachten op het volgende deel, verhaallijnen genoeg die open liggen en wachten op antwoord.