Bizar goed derde deel.

Vluchten voor hun verdriet kunnen ze niet maar op Kreta komt het gezin Halen wel beetje voor beetje tot bedaren. Wat zij hebben meegemaakt de afgelopen jaren is hen niet in de koude kleren gaan zitten. Sinds de terroristische aanslag in Haarlem is hun leven in een draaikolk aan emoties en gebeurtenissen blijven tollen. En lange tijd bleef het een het ander opvolgen. Tot het meest dramatische moment zich voltrok. Het gezin werd zwaar op de proef gesteld. De enige manier om elkaar weer te vinden vroeg om vertrek uit Nederland. Langzaamaan krabbelt het gezin weer op en durven ze de toekomst weer aan. Op Kreta hebben ze relatieve rust gevonden en het allerbelangrijkste is ook weer elkaar.

Frits Halen is politicus in hart en nieren. Uiteraard volgt hij van een afstandje de politiek in Nederland maar is niet meer actief betrokken. Hij is dan ook zeer verbaasd wanneer hij bezoek krijgt uit Den Haag én Athene. Nog verbaasder is hij wanneer de betekenis van het bezoek tot hem doordringt. Hij wordt gevraagd om minister te worden en de rust in het, internationaal/Europees politieke landschap terug te brengen. Het gaat niet goed in zijn geliefde Nederland, steeds meer buigt het politieke klimaat door naar rechts, met alle gevolgen van dien. Ook de Europese politiek dreigt die kant uit te gaan en dat doet zeer aan het hart van Frits. Wanneer echtgenote Saskia te maken krijgt met gewelddadig bezoek in haar winkeltje op Kreta en de druk voelbaar wordt op het gezin Halen besluit Frits, na uitvoerig overleg met Saskia, zich niet te laten afschrikken en aanvaardt het aanbod. Wat roept hij daarmee over zichzelf en zijn gezin af? Alle voorzorgsmaatregelen worden getroffen, lijntjes uitgezet en mensen geïnformeerd. Frits Halen komt terug naar Den Haag.

Het is al snel duidelijk hoe hoog de nood is om evenwicht te creëren en een snelle kabinetsvorming is essentieel. Maar de oppositie, en die zit deze keer niet in de Eerste of Tweede Kamer, laat duidelijk merken het niet eens te zijn met de aanstelling van dit kabinet en al helemaal niet met Frits als minister. De druk wordt opgevoerd, de bedreigingen liegen er niet om, de tegenstanders gaan geen middel uit de weg om Halen en aankomende ministers de stuipen op het lijf te jagen. Na een aantal gruwelijke voorvallen wijst de vinger richting een groepering waar het grote geld zit. Internationale multinationals hebben er groot belang bij dat een wetsvoorstel door de kamer komt maar met Halen en consorten aan het roer gaat dat niet gebeuren. En dus stellen zij alles, maar dan ook echt alles, in het werk om de betrokkenen tot andere gedachten te brengen. Koste wat kost want de inzet is hoog. Men gaat ‘vunzige spelletjes’ niet uit de weg.

Frits mag met zijn nieuwe collega’s de rotzooi van een demissionair kabinet gaan opruimen en de aanstelling van de nieuwe regering moet zo snel mogelijk worden geregeld. Ze krijgen echter te maken met veel tegenstand, in eerste instantie tasten ze nog volledig in het duister. Uit welke richting komt die fanatieke tegenstand? Wanneer er een bloedige aanslag plaatsvindt op een van de drukste plekken in Nederland en de samenleving opnieuw keihard wordt geraakt op haar kwetsbaarste moment is iedereen met stomheid geslagen. Wat gaat er nog meer komen?
In dit derde en laatste deel van de ‘Halen- trilogie’ dooft Rob van Doorn de kaars met een bom. Niet eerder schreef hij een boek dat vanaf het eerste moment binnen dendert en dat in hoog tempo blijft doen tot de plot. Het is aan te raden de eerste twee delen ook te lezen, waarom zou je jezelf dat ontzeggen? Maar nodig is het niet om dit verhaal te kunnen begrijpen. Het is eigenlijk een stand alone in een drieluik. Heel subtiel merk je wel aan de verwijzingen dat er meer is gebeurd in het verleden. De personages zijn goed op elkaar ingespeeld, levensecht en vooral heel herkenbaar. Ze zouden je buren kunnen zijn. Van Doorn heeft belangrijke pionnen in een ijzingwekkende strijd heel klein gehouden, kwetsbaar en menselijk. Het kost dan ook geen enkele moeite jezelf met een van hen, of meerdere te identificeren. De situaties zijn misschien niet van alledag maar de karakters zijn dat wel. Herkenbare emoties in een langdurige relatie, het hebben van kinderen, de zorg om de toekomst, het veranderen van de maatschappij, radicalisering, terrorisme, de vluchtelingenproblematiek. Het zijn allemaal punten waar je je geregeld zorgen om maakt. En wanneer je kinderen hebt komt daar nog een extra laagje bovenop. Die emoties zijn mooi en vooral integer beschreven door de auteur.

De personages kunnen zo van het papier stappen, ze zijn op alle fronten levensecht. Hun rol in het verhaal is precies afgemeten, niets teveel maar zeker niet te weinig. Allemaal krijgen ze de ruimte die nodig is om samen het verhaal te doen knallen. Soms is het even slikken als er iets heftigs gebeurt met een favoriet, Van Doorn is niets- en niemand ontziend. Iedereen is kwetsbaar. Alles voor de kracht van het verhaal. Het is haast niet te geloven, zo echt dat het allemaal is. Dat aspect maakt dan ook dat je dit boek, en de twee voorgangers, in een recordtempo leest. Aan de ene kant jammer, want uit is uit, maar het is niet tegen te houden. Je moet en zal het weten, je blijft net zo lang doorlezen totdat je weet hoe en wat.

De verhaallijn is ijzersterk, daar is geen ander woord voor te bedenken. Vanaf ‘Haarlem Centraal’ is er een band met dit verhaal tot stand gekomen die in het tweede deel ‘Onmenselijke mensen’ alleen maar werd versterkt. Ook al ben je als lezer zelf geen politicus, het geheel is meer dan prima te volgen en is ondanks dat het een politiek getinte thriller is absoluut niet ‘politiek+politiek=saai’ te noemen. Nee, juist niet! Het is mega-interessant en ook beangstigend om te lezen wat er zou kunnen gebeuren in het geval van…… En eerlijk is eerlijk, sommige zaken in het boek zijn al gaande. Daarin onderscheidt Van Doorn zich ook want hij verweeft de dag van vandaag in zijn boeken. Zo onheilspellend, tot het krijgen van kippenvel toe. Hij is zo verdraaid scherp in zijn schrijven, zijn visie op het politiek veranderende klimaat en daarmee ook op de maatschappij is ronduit beangstigend sterk te noemen. Daardoor is de spanning in het verhaal continu sidderend aanwezig en met vlagen behoorlijk beklemmend. Het internationale handelsverdrag TTIP, de inzet in dit verhaal, laat de gemoederen hoog oplopen. Voor -en tegenstanders komen elkaar in deze explosieve setting constant tegen. Detail is dat dit verdrag, dat staat voor Transatlantic Trade & Investment Partnership, een echt bestaand iets is en op enorm veel tegenstand stuit. Googel het maar eens.

Quote van de auteur: Natuurlijk hebben deze boeken alles te maken met mijn maatschappijvisie. Voor elk boek heb ik veel research gedaan, waarbij ik er tijdens het schrijven naar streef om het gevoel te laten ontstaan dat je de krant van vanmorgen leest.

Het meest angstaanjagende in dit boek is toch wel de macht van het geld. Dat is geen fictie! De belangen van multinationals, de invloed die zij uitoefenen op de politiek is van niet te onderschatten grootte. Economische belangen gaan voor de persoonlijke, of ze nou gerechtvaardigd zijn of niet. Hun wil is wet en politici zijn niets meer dan marionetten aan touwtjes. Het is een poppenspel waarin de hoofdrolspelers onzichtbaar achter de schermen de zaken onder controle hebben en zo willen houden. Hun macht is enorm en gaat over lijken. Van Doorn heeft ontzettend veel (politieke) kennis en deze in begrijpelijke taal in een bijzondere trilogie gegoten. Deze drie boeken over Frits Halen, over onze vaderlandse politiek, zijn voor liefhebbers van spannende, realistische en vooral fascinerende verhalen absolute aanraders. Vanaf de eerste pagina van het eerste boek, tot de laatste pagina van het laatste is het een rollercoaster van gebeurtenissen, emoties en spanning die vandaag bedacht en morgen realiteit (kunnen) zijn. Akelig goed.

Vijf sterren!