Verrassend en heel apart!

Joachim woont met zijn broers en ouders op het terrein van een psychiatrische instelling. Hij is nog heel jong wanneer hij zijn eerste dode ontmoet, op weg naar school. Hij is er helemaal van onder de indruk en beseft dan nog niet dat dit zeker niet de laatste keer zal zijn. Hij vertelt uitbundig over zijn avonturen, de mensen om zich heen en dan vooral de bijzondere exemplaren in zijn directe woonomgeving, namelijk de bewoners van de instelling De Hesterberg waarvan zijn vader directeur is. Joachim groeit dus op in een niet alledaagse omgeving.

De kliniek is gelegen in een klein stadje, Schlewig. Naar wat blijkt een walhalla voor de hulpbehoevenden. Te vinden zijn onder andere een dovenkliniek, blindeninstituut, jeugdgevangenis, revalidatiecentra en nog veel meer. De Hesterberg heeft van vroeger uit diverse functies gehad maar nu is het dus een psychiatrische kliniek met veel vaste bewoners. Joachim komt hierdoor met niet voor de hand liggende situaties in aanraking. Het is niet echt een omgeving voor een kind om in op te groeien. Toch proberen de ouders een balans te vinden en hun kinderen veilig groot te brengen. Iets wat met vlagen heel goed lukt maar soms kunnen ze de jongens niet weghouden van het tumult dat de kliniek nu eenmaal met zich meebrengt. En dat pakt ook wel weer heel komisch uit soms, ook omdat het gezin zelf ook niet echt standaard is te noemen.

Als lezer word je meegenomen vanaf het moment dat Joachim 7 jaar is totdat hij volwassen is. We maken kennis met zijn familie en de bewoners van de inrichting. Soms is daar verwarring –wat past bij de setting- en ontroering. Zelf heeft Joachim ook wel zijn uitdagingen, hij is een nogal heetgebakerd mannetje maar daardoor niet minder aandoenlijk. Als klein kind kijkt hij op naar zijn vader en die relatie verandert natuurlijk wel naarmate Joachim ouder wordt. Iets wat heel normaal is maar in dit verhaal is het anders. Of dat nu ligt aan de locatie van het verhaal of de manier waarop het wordt geschreven blijft in het midden liggen. Wat opvalt is de humoristische inslag in het boek. De korte hoofdstukken zijn kleine avontuurtjes op zich, niet allemaal komen ze even sterk naar voren maar ze zijn allemaal meer dan de moeite waard. Het is niet duidelijk of dit boek een fantasie is of de herinnering aan een werkelijke jeugd vol met fantasie. Dat maakt het verhaal ook wel weer bijzonder en geeft een aparte sfeer.

Al bij al is het een verrassend verhaal, raar, apart en interessant. Het is bijzonder goed geschreven en de mengeling van emoties, humor en de voelbare fantasie maakt dit boek tot een onderscheidend geheel. Het deed met vlagen denken aan ‘The world according to Garp’, qua droge humor dan toch zeker.