In 2002 en in 2003 weet het Engelse echtpaar Sean French en Nicci Gerard, beter bekend als Nicci French, De Zilveren Vingerafdruk binnen te slepen voor hun boeken De bewoonde wereld en De verborgen glimlach.
Nadat ze beide hun studie Engelse literatuur hadden afgerond aan de Universiteit van Oxford, gingen ze werken als journalist bij New Statesman waar ze elkaar pas echt leerden kennen.
In 1996 debuteerden zij samen met het boek Het geheugenspel en al snel volgden er meerdere boeken die alle net zo succesvol werden.
Jane Martello vindt tijdens graafwerkzaamheden het lichaam van een zestienjarig meisje. Later blijkt dit het stoffelijk overschot van Nathalie Martello te zijn, die in de zomer van 1969 verdween. Na deze ontdekking valt de familie Martello langzaamaan uit elkaar.
Jane, die in scheiding ligt met de broer van Nathalie, Claud Martello, besluit op een gegeven moment in therapie te gaan omdat ze bang is dat ze het niet zelf redt.
Tijdens de therapiesessies met Alex Dermot-Brown doet zij een schokkende ontdekking. Jane weet niet wat ze hier mee moet. Gaat ze de moordenaar van haar jeugdvriendinnetje confronteren met wat zij nu denkt te weten? Wanneer de twijfel toeslaat en Jane naar de feiten gaat kijken, komt ze tot de ontdekking dat herinneringen niet altijd zijn wat je denkt.
Nicci French weet een goed helder beeld te schetsen van de verschillende personages. Jane Martello, hoofdpersonage in dit verhaal, wordt zo secuur neergezet dat je steeds meer van haar wilt weten. Wat gaat de toekomst haar brengen en weet ze uiteindelijk te ontdekken wat er in haar gedachten op haar ligt te wachten?
Het boek is op sommige punten wat langdradig maar dankzij French' vakkundige aanpak stoorde mij dit totaal niet. De dialogen in het verhaal zijn goed in elkaar gezet en de sfeerbeschrijvingen zijn mooi en duidelijk. Wanneer Jane in de stoel ligt bij haar therapeut en zij terug moet gaan in haar gedachten zie je alles helder voor je en geen enkel detail is te veel.
Wanneer je uiteindelijk denkt te weten dat de moord is opgelost, komt er nog een plotwending om de hoek kijken die je totaal verrast.
Het enige wat naar mijn idee af en toe ontbrak was de spanning. Gelukkig was het verder niet saai en heb ik het dus alsnog met plezier gelezen.