Tja...

Hoewel SF niet zo mijn genre is ben ik wel begonnen aan Hex en heb het boek ook uitgelezen. niet in één ruk moet ik eerlijk zeggen. Laat ik voorop stellen dat ik het verhaal op zich erg origineel vind en de schrijfstijl van Thomas buitengewoon prettig. De manier waarop je het verhaal ingetrokken wordt spreekt mij ook erg aan: gewoon ergens beginnen en gaandeweg wordt één en ander duidelijk. Zo staat oma als vanzelfsprekend in een hoekje van de kamer met een doekje over haar hoofd en wordt pas veel later uitgelegd wie oma eigenlijk is en wat de omgangsregels zijn.
Ik begrijp waarom de fam van Aerdenhout geintroduceerd wordt, maar vervolgens spelen ze geen enkele rol meer in het boek, op het eind wordt hun naam nog genoemd. Ik zou ze of weglaten of ze een duidelijke rol hebben gegeven in het verhaal.
Al met al is het verhaal voor mij wat té fantastisch, zeker als het boek zijn einde nadert. Ik heb moeite moeten doen om het boek uit te lezen.
De boodschap (die ik er tenminste uitgehaald heb) is dat de dorpsbewoners zelf verantwoordelijk zijn voor hun daden en niet Katherina. Dat plan had van mij wel beter uitgewerkt mogen worden, maar dan is het misschien geen SF meer ;-)