prachtig proza

In dit boek neemt Grandes ons mee naar een willekeurige wijk in Madrid, bewoond door, zoals dat gaat in een volkswijk, mensen van zeer verschillend pluimage. Iedereen krijgt op zijn/haar eigen manier te maken met de crisis en iedereen moet hier zijn/haar eigen strijd in leveren. Grandes beschrijft op een prachtige manier dat de strijd die iedereen voert, de mensen onderling ook verbindt. Je moet er samen de schouders onder zetten om het leven draaglijk te houden. In tijden van crisis is de onderlinge verdraagzaamheid waarschijnlijk groter dan wanneer het iedereen voor de wind gaat.

Het verhaal bestaat uit een kort inleidend hoofdstukje, het tweede deel begint op het moment dat de familie Salgado terugkeert in Madrid na een vakantie aan de kust. Ieder gezinslid pakt zijn of haar leven weer op en zo wordt je door Grandes aan de hand meegenomen de wijk in. Je maakt kennis met een aantal zeer verschillende bewoners die onderling vaak toch een verbintenis blijken te hebben.
Het derde hoofdstuk vertelt in vogelvlucht hoe het met de verschillende personages afloopt in de toekomst.

Zoals je gewend bent van een boek van Almudena Grandes pak je het op en kunt het niet meer wegleggen. Niet alleen de verhalen die vertelt worden zijn mooi en intrigerend, ook de prachtige (soms wel wat lange) zinnen staan garant voor veel leesplezier.
Ik had het persoonlijk niet erg gevonden als Grandes van dit boekje een vuistdikke roman had gemaakt.