Historische schelmenroman

In de omvangrijke roman Victus vertelt de 98 jarige Marti Zuviria (ook wel Zuvi genoemd) zijn levensverhaal aan Waltraud, een personage wiens positie in het boek onbekend blijft.
Marti wordt door zijn vader naar Frankrijk gestuurd, omdat de politieke situatie in Spanje (m.n. Barcelona) bedreigend wordt. Doordat hij op school onhandelbaar lijkt te zijn, komt hij in de leer bij Vauban, een Frans bouwkundige, die hem, middels de bijzondere tweeling Arman en Zenon, opleidt in de technieken van belegering en aanvalstechnieken. Marti ontwikkelt zich als een bovenmatig militair ingenieur. Als Vauban overlijdt, gaat Marti terug naar Spanje waar hij terecht komt in de Spaanse Successieoorlog, een strijd waarbij Catalonië uiteindelijk haar afhankelijkheid verliest. Het lot bepaalt dat Marti moet strijden aan zowel de kant waar zijn hart ligt (Catalonië), als aan de kant van de vijand Castilië.

Het boek laat zich lezen als een mix van een schelmenroman met een historische roman: de belevenissen van Marti in Frankrijk, zijn tocht naar Spanje en zijn (gedwongen) aandeel in de belegering van Barcelona enerzijds, en anderzijds zijn passie en hartstocht voor deze stad, die hij op het eind (tegen beter weten in) vol vuur beschermd.
De technische beschrijvingen en oorlogstechnieken waren aan mij niet besteedt, maar het verhaal is met zoveel vaart geschreven, en doorspekt met humor dat het mij er niet van weerhield om door te lezen. Marti valt van de ene belevenis in de andere.
Af en toe stapt Marti even uit het verhaal en richt zich rechtstreeks (en nogal lomp) tot Waltraud.
Ondanks (wat mij betreft tenminste) de technische stukken, is Victus een roman die je niet ongelezen kunt (en mag) laten liggen.