‘Alle elementen die je verwacht bij een boek over heksen zijn er, en dat is heerlijk’

Sinds de Vuurvogel-trilogie ben ik fan van schrijfster Claudia Gray. Ik vond het eerste deel Duizend Stukjes Van Jou in deze sci-fi serie al zo tof, dat ik wel door moest lezen. Nu wordt er een nieuwe serie van Claudia Gray uitgebracht in Nederland, namelijk de Spellcaster-trilogie. Geen sci-fi verhaal, maar een verhaal over heksen. Normaal gesproken lees ik weinig fantasy, maar dit boek moest ik proberen. Tijd dus voor de recensie van het eerste deel: Zwartspreuk.

***Hekserige elementen & een lekker vlot verhaal***
Het verhaal begint met Nadia, die samen met haar vader en broertje verhuisd naar Captive’s Sound. Nadia’s moeder heeft het gezin verlaten, dus ze zijn wel toe aan een frisse start. Toch begint die start in het nieuwe stadje niet zo goed, want er gebeurt een auto-ongeluk en Nadia komt erachter dat het stadje vol duistere magie zit. Hoewel Nadia zelf een heks is en wel wat van haar moeder heeft geleerd, kan ze natuurlijk nooit alles helemaal zelf oplossen. Gelukkig is er Mateo, maar ook hij draagt een vleugje duistere magie met zich mee.

Net als bij mijn geliefde Vuurvogel-trilogie, zat ik binnen een paar hoofdstukken helemaal in het verhaal. Dat komt ten eerste omdat Nadia meteen een heel likeable personage is. Ik had meteen een beetje medelijden met haar, omdat haar moeder weg is gegaan en ze nu alles over hekserij zelf moet uitzoeken. En laten we eerlijk zijn: je leest een boek toch sneller door, als je de personages meteen leuk vindt. Ten tweede vond ik het direct lekker vlot lezen, omdat het voelt als een oldskool fantasyverhaal. Er zijn heksen, er zijn toverboeken, er zijn duistere vloeken en er is een heleboel ellende. Alle elementen die je verwacht bij een boek over heksen zijn er, en dat is heerlijk. Ik wilde alles weten over dit verhaal, hoe het zit met die hekserij en hoe alles precies werkt, en daardoor sloeg ik pagina na pagina om.

****Gezellige personages & veel ‘tell'****
Zoals ik al vertelde, vond ik Nadia meteen een leuk personage. Maar Claudia Gray zorgt in Zwartspreuk voor nog meer leuke personages. Zo vond ik het Cole, het kleine broertje van Nadia, heel schattig en werd Verlaine, een klasgenoot en vriendin van Nadia, een van mijn favoriete personages. Al met al vind ik de personages supergoed uitgewerkt door de schrijfster en vond ik het ook fijn om af en toe een stukje vanuit deze personages te lezen. Het liep goed in elkaar over (ik vond het totaal niet ergerlijk), hoewel je de meeste stukken leest vanuit Nadia’s perspectief. Ik blijf het knap vinden dat Claudia Gray zulke leuke, originele en realistische personages kan bedenken. Je zou bijna met een deel van de personages vrienden willen worden!

***DEZE RECENSIE VERSCHEEN EERDER OP MUSTMAG.NL***