Ontroerend mooi

Pauwl beschrijft een dag uit het leven van de 35-jarige autistische Paul. Bezien door zijn ogen ervaar je als lezer hoe een autist denkt en doet. Een moeilijk onderwerp, maar met veel humor beschreven. Zeer grappig zelfs, ondanks dat het geen fijne dag is voor Paul. ' s Ochtends vroeg blijkt zijn huisdier Wilfred niet in zijn terrarium te zitten, maar omdat Paul zich zo strak aan zijn vaste tijden houdt, is er geen ruimte om, voordat hij naar zijn werk gaat, Wilfred te zoeken. Ook moet hij eigenlijk heel nodig naar de wc, maar zelfs dat past niet meer in zijn schema. Uiteindelijk komt het erop neer dat Paul die dag geen geschikt moment vindt om rustig een grote boodschap te doen. Bij thuiskomst wacht weer een onaangename verrassing welke Paul het hoofd moet zien te bieden en wat zijn vaste gewoontes danig in de war schopt, met alle gevolgen van dien.

Paul heeft zo zijn eigen manieren om de vele prikkels van buitenaf te kunnen weren. Zo zet hij zijn oorkappen op als het hem teveel wordt of speelt hij in zijn hoofd een liedje af van Rob de Nijs. In het verhaal komt een aantal liedjes terug van deze zanger, onder andere Een foto van vroeger. Het geeft een extra dimensie aan het verhaal om dit liedje te beluisteren terwijl je het boek leest.

Pauwl is een grappig en zeker ook ontroerend boek. Het eind kwam als een verrassing en liet mij niet onberoerd.