Lange aanloop naar hartverscheurend einde

‘Van de auteur van het bekroonde Alleen met de Goden’ staat er als ondertitel op de cover van dit boek. En dat schept verwachtingen die Alex Boogers niet helemaal kan waarmaken. Al komt-ie een heel eind. Want schrijven kan de man.

Als geen ander in literair Nederland is hij in staat het leven in een troosteloze achterstandswijk te beschrijven. Zeg maar het leven van ‘de gewone Nederlander’ waar de laatste tijd zoveel over te doen is.

Boogers stijl is krachtig met korte heldere zinnen. Maar wel moet je in het begin af en toe gissen welke van de drie hoofdpersonen aan het woord is. Maar gaandeweg het verhaal lost dat probleem zich vanzelf op, omdat je ze steeds beter leert kennen.

Langzaam maar onafwendbaar wordt je door Boogers naar een dramatisch en hartverscheurend einde geleid. Een gebeurtenis niet bestemd voor tere zieltjes. Een dijk van een catharsis dus, maar gedurende het hele verhaal voel je dat er onheil in de lucht zit en dat is knap.
Aan de andere kant heeft Boogers daar wel een beetje lange aanloop voor nodig. Maar dat doet hij gelukkig op een manier die blijft boeien. Zijn vorige boek kreeg van mij het maximum van vijf sterren, ‘Onder een hemel van sproeten’ krijgt er eentje minder.