goed voor een aantal uren spannende ontspanning.

Het boek begint met een dagboekfragment. Hierin voel je als lezer al een zekere spanning. Het is een perfecte inleiding voor het verhaal.
Verder heeft Cook het boek onderverdeeld in drie delen. Die drie delen behandelen samen een periode van slechts vier dagen.
De verschillende hoofdstukken lezen heel vlot, ondanks de vele medische termen waar het boek onvermijdelijk mee doorspekt is.
In tegenstelling tot andere boeken die ik reeds van Cook heb gelezen, blijft dit verhaal eerder oppervlakkig. Veel gebeurtenissen en plotwendingen lijken het gevolg te zijn van toevalligheden.
De twee studenten kunnen wel heel gemakkelijk aan de patiëntendossiers komen en ze komen in operatiekledij overal, zonder betrapt te worden.
Soms hangt de plot met losse eindjes aan elkaar. Het internet wordt naar mijn mening iets te veel gebruikt als bron van snelle, betrouwbare informatie.
Ook de relatie van Lynn en Carl blijft vaag. Nergens in het verhaal voelde ik echt de diepe droefheid van Lynn.
Af en toe voelt het boek aan als ‘ het zoveelste in de rij’. Nooit bereikt Cook echt zijn beste niveau, waar je als lezer op het puntje van je stoel zit.
In deel 3 gaat het spanningsniveau wel omhoog. Hoewel het hier ook eerder je nieuwsgierigheid is die wordt geprikkeld. Waar gaan Lynn en Michael bij uitkomen en wat is de waarheid die ze gaan ontdekken?

Donor is zeker niet het beste boek van Cook dat ik al heb gelezen, maar het blijft een spannende medische thriller, goed voor een aantal uren spannende ontspanning.