Een vlugt uit huis.

Het verhaal begint met een interview, afgenomen door een vrouw die Nicole heet. De ondervraagde is een bekende zangeres, Romée.
Die bekendheid is Romée niet in de koude kleren gaan zitten.
Ze is weggelopen van huis, ze heeft op straat geleefd en ze is van plagiaat beschuldigd.
De roem krijg je niet cadeau, dat staat wel vast.
Ze vertrok uit huis toen haar broer Rob, ruzie had met hun vader. Slaande ruzie. Ze vluchtte uit huis, het werd haar te veel. Op weg naar Alex, een gitarist die naar Amsterdam was verhuisd.
Daar begon haar leven, haar echte leven.

Het schrijfwerk van de auteur neigt naar gemakzucht, maar dit is waarschijnlijk omdat de intercity in haar boek is binnengereden. Soepel glijden de woorden over de rails, zonder enige hindernis onderweg naar het eindpunt.
Het verhaal vertelt het wel en wee van een vrouw, op weg naar de top.
De vele hindernissen, leugens en valse beloftes kruisen haar pad, en dat lijdt bijna tot een burn-out.
De plot is niet verrassend maar wel perfect verwoord.

Al met al is dit een boek wat heel goed te lezen is. Het houdt de aandacht vast.
Dat de auteur research heeft gedaan door te praten met bekende artiesten, valt te prijzen.
Het zorgt voor een duidelijk beeld van het verhaal.
De titel heeft een dubbele betekenis. Een doorbraak als zangeres en een doorbraak in haar zoektocht naar haar broer Rob.
De personages zijn goed uitgediept. Met name Romée. De mensen in de muziekwereld zijn herkenbaar beschreven. Bijna stereotypische figuren.
Dit boek van Simone van der Vlugt vraagt om meer leesvoer van haar.