Angst, hoop, boosheid en heel veel verdriet zijn de thema’s in het boek.

Indrukwekkend is te lezen hoe de opvatting van een Raadsheer bij het gerechtshof in Arnhem over TBS, kan leiden tot het vreselijke drama zoals beschreven in ANNE, kroniek van een zoektocht. Geschreven door HANS FABER.

Gedreven en bewogen beschrijft Hans Faber hoe zijn nicht Anne op enig moment aan een fietstocht begint en dan een, inmiddels een wegens verkrachting veroordeelde, man tegenkomt.

Alles komt in dit boek aan bod. Zoals de groot opgezette zoektocht. De inspanning van het NFI om aangetroffen DNA te analyseren, wat een match oplevert en leidt tot de aanhouding van een verdachte. Hoe de politie alles in het werk stelt om de aanvankelijk zwijgende verdachte toch zover te krijgen om de locatie aan te wijzen waar hij Anne heeft begraven. Ook aan bod komt de procedure voorafgaande aan de feitelijke terechtzitting en de inhoudelijke terechtzitting zelf. Het is onvoorstelbaar te lezen hoe de ouders van Anne, Elze en Wim dit allemaal doorstaan.

Uiteindelijk volgt de rechtbank de eis van het OM en veroordeelt de verdachte tot het ondergaan van achtentwintig jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging met de volgende motivatie: “De indruk die de rechtbank van de verdachte heeft gekregen is dat hij een gewetenloze en nietsontziende man is die zijn eigen perverse wensen laat voorgaan boven het leven en welzijn van zijn medemensen”.

Het boek bevat veel, heel veel informatie. Even het boek wegleggen is een must om deze informatie even te laten bezinken. Tijdens de zoektochten naar Anne voel je de spanning.

In het nawoord, geschreven door Wim Faber, (de vader van Anne) vertelt hij uitgebreid over het dilemma waar hij mee worstelt. Wim is en blijft de mening toegedaan dat de toenmalige voorzitter van het gerechtshof in Arnhem Rinus Otte gefaald heeft met het vonnis dat toentertijd is opgelegd aan verdachte P. Immers, wanneer men zich beter in de dossiers over verdachte zou hebben ingelezen, en de daarvoor geldende wetteksten hadden geraadpleegd zou dat tot een ander vonnis hebben kunnen leiden. In dat geval zou verdachte P. niet in staat zijn geweest om Anne op die fatale avond te ontmoeten.