Lezersrecensie
Het Amerikaans rechtssysteem tegen het licht
Genre: Thriller
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 9789022571613
Aantal pagina’s: 397
Uitvoering: paperback
Verschijningsdatum: juli 2018
Met dank aan Uitgeverij De Boekerij voor het recensie-exemplaar.
Over de auteur
Steve Cavanagh werd in 1976 geboren in Belfast. Na een verkeerde studiekeuze waarbij hij in het geheel niet van plan was om deze studierichting te kiezen, heeft hij zijn rechtenstudie afgerond en is uiteindelijk mensenrechtenadvocaat geworden. Nog altijd woont hij in Belfast. Inmiddels met vrouw en kinderen. Na de Verdediging en het Pleidooi is de Getuige het derde boek van Steve Cavanagh waarin Eddie Flynn de hoofdrol speelt.
Inhoud
Eddie Flynn is advocaat en wordt in dit verhaal voor twee zaken benaderd. Enerzijds is daar de rechter die wordt aangeklaagd voor zijn rol in een oude zaak, toen hij nog advocaat was. De man is bang voor karaktermoord. Daarnaast wordt Eddie gevraagd om Leonard Howell bij te staan. Zijn zeventienjarige dochter is ontvoerd en hij wordt als vader verdacht. Deze losse zaken blijken gaandeweg meer met elkaar verbonden te zijn dan op het eerste moment lijkt.
Mijn mening
Niet eerder las ik een boek van Steve Cavanagh. Qua vormgeving passen de drie boeken rondom Eddie Flynn goed bij elkaar. De stijl van de omslagfoto’s is identiek en stralen een ‘Mission Impossible-achtige sfeer’ uit. Het boek is gedrukt op een zware kwaliteit papier en met bijna vierhonderd pagina’s heb ik echt een boek in handen.
Het verhaal wordt verteld aan de hand van zesenzeventig hoofdstukken, die de leesbaarheid verhogen en verhaaltechnisch zeer regelmatig met een cliffhanger of grote verrassing eindigen. Dit maakt dat ik telkens besloot er toch nog maar een extra te lezen.
Wat meteen opvalt, is dat er verwijzingen zijn naar de twee eerder uitgebrachte Eddie Flynn boeken en dat het geen enkel probleem is om pas bij de derde te beginnen. Dus ik zit er gelijk goed in.
Mijn verwachting was een verhaal in de stijl van John Grisham waarbij ik veel tijd in de rechtbank zou doorbrengen. De rechtbank is voor mij niet het meest boeiende decor voor een thriller, maar dat is mijn persoonlijke smaak. En wat zat ik verkeerd...
De scenes in de rechtbank zijn supersnel beschreven. De auteur geeft slechts de dialogen weer. Als een reeks citaten. Zonder teksten als ‘zei hij’ of ‘fluisterde zij’. Deze keuze houdt de vaart in de verhoren van getuigen en de pleidooien. Heerlijk. Hierdoor zijn het heel spannende delen van het boek geworden, in plaats van de door mij zo verachte vertragingen.
Ik ontdekte veel raakvlakken met de docufilm ‘The Staircase’ over de rechtszaak tegen Michael Peterson, welke op Netflix te bekijken is.
Eddie Flynn is een prachtig personage dat zich vooral kenmerkt door het ontbreken van de veelal stigmatiserende karaktereigenschappen van de advocaat die je in de meeste boeken tegenkomt. Hij is oplichter geweest en is daarnaast een ervaren zakkenroller. Hij laat zich meer leiden door zijn gevoel dan door zijn verstand en ook dat is verrassend voor een advocaat. Het laatste dat mij opvalt is dat zijn karakter een de-escalerend effect heeft op de gebeurtenissen. Flynn heeft het vermogen om uitermate relaxed te blijven in de meest heftige omstandigheden, waardoor hij zich soms bijna in slow motion manifesteert.
De personages in dit verhaal zijn niet louter goed of slecht. Ze bewegen allemaal tussen deze twee uitersten waardoor er geen ‘good guys’ en ‘bad guys’ zijn. Het zijn stuk voor stuk mensen die een motivatie hebben waarom ze doen zoals ze doen. Dat maakt het verhaal echt.
Eindoordeel
Een Ierse auteur levert een razendknappe thriller af die zich afspeelt in de Verenigde Staten. Dit biedt de auteur de kans om ook het rechtssysteem onder de loep te nemen waarbij het winnen van de sympathie van de individuele juryleden belangrijker is dan het boven tafel krijgen van de feiten. Een systeem waarbij de aanklager van de Staat ook de steun van politie, justitie en deskundigen geniet. De verdediging kan slechts streven naar ‘niet schuldig’ of een schikking. De auteur zaagt, tussen de regels door, aan de poten van het Amerikaanse rechtssysteem. Een mooie bijvangst naast een complex en supersnel verhaal.
Enige punt van kritiek is dat ik de juiste denkpatronen had ontwikkeld om de oplossing te bedenken, toen ik halverwege het boek was. Dit deed wel iets af aan de verrassende ontknoping. Deze verrassing had ik zelf ontmanteld. Of waren de tips te doorzichtig? Lees en oordeel zelf. Ik geef dit boek vier dik verdiende sterren.
Peter van Bavel - recensent De Perfecte Buren
Mijn persoonlijke songtekst
“In the name of a father
And his wife the spirit
You said you did not
They said you did it”
(Bono & Gavin Friday – In the Name of the Father)
Uitgeverij: Boekerij
ISBN: 9789022571613
Aantal pagina’s: 397
Uitvoering: paperback
Verschijningsdatum: juli 2018
Met dank aan Uitgeverij De Boekerij voor het recensie-exemplaar.
Over de auteur
Steve Cavanagh werd in 1976 geboren in Belfast. Na een verkeerde studiekeuze waarbij hij in het geheel niet van plan was om deze studierichting te kiezen, heeft hij zijn rechtenstudie afgerond en is uiteindelijk mensenrechtenadvocaat geworden. Nog altijd woont hij in Belfast. Inmiddels met vrouw en kinderen. Na de Verdediging en het Pleidooi is de Getuige het derde boek van Steve Cavanagh waarin Eddie Flynn de hoofdrol speelt.
Inhoud
Eddie Flynn is advocaat en wordt in dit verhaal voor twee zaken benaderd. Enerzijds is daar de rechter die wordt aangeklaagd voor zijn rol in een oude zaak, toen hij nog advocaat was. De man is bang voor karaktermoord. Daarnaast wordt Eddie gevraagd om Leonard Howell bij te staan. Zijn zeventienjarige dochter is ontvoerd en hij wordt als vader verdacht. Deze losse zaken blijken gaandeweg meer met elkaar verbonden te zijn dan op het eerste moment lijkt.
Mijn mening
Niet eerder las ik een boek van Steve Cavanagh. Qua vormgeving passen de drie boeken rondom Eddie Flynn goed bij elkaar. De stijl van de omslagfoto’s is identiek en stralen een ‘Mission Impossible-achtige sfeer’ uit. Het boek is gedrukt op een zware kwaliteit papier en met bijna vierhonderd pagina’s heb ik echt een boek in handen.
Het verhaal wordt verteld aan de hand van zesenzeventig hoofdstukken, die de leesbaarheid verhogen en verhaaltechnisch zeer regelmatig met een cliffhanger of grote verrassing eindigen. Dit maakt dat ik telkens besloot er toch nog maar een extra te lezen.
Wat meteen opvalt, is dat er verwijzingen zijn naar de twee eerder uitgebrachte Eddie Flynn boeken en dat het geen enkel probleem is om pas bij de derde te beginnen. Dus ik zit er gelijk goed in.
Mijn verwachting was een verhaal in de stijl van John Grisham waarbij ik veel tijd in de rechtbank zou doorbrengen. De rechtbank is voor mij niet het meest boeiende decor voor een thriller, maar dat is mijn persoonlijke smaak. En wat zat ik verkeerd...
De scenes in de rechtbank zijn supersnel beschreven. De auteur geeft slechts de dialogen weer. Als een reeks citaten. Zonder teksten als ‘zei hij’ of ‘fluisterde zij’. Deze keuze houdt de vaart in de verhoren van getuigen en de pleidooien. Heerlijk. Hierdoor zijn het heel spannende delen van het boek geworden, in plaats van de door mij zo verachte vertragingen.
Ik ontdekte veel raakvlakken met de docufilm ‘The Staircase’ over de rechtszaak tegen Michael Peterson, welke op Netflix te bekijken is.
Eddie Flynn is een prachtig personage dat zich vooral kenmerkt door het ontbreken van de veelal stigmatiserende karaktereigenschappen van de advocaat die je in de meeste boeken tegenkomt. Hij is oplichter geweest en is daarnaast een ervaren zakkenroller. Hij laat zich meer leiden door zijn gevoel dan door zijn verstand en ook dat is verrassend voor een advocaat. Het laatste dat mij opvalt is dat zijn karakter een de-escalerend effect heeft op de gebeurtenissen. Flynn heeft het vermogen om uitermate relaxed te blijven in de meest heftige omstandigheden, waardoor hij zich soms bijna in slow motion manifesteert.
De personages in dit verhaal zijn niet louter goed of slecht. Ze bewegen allemaal tussen deze twee uitersten waardoor er geen ‘good guys’ en ‘bad guys’ zijn. Het zijn stuk voor stuk mensen die een motivatie hebben waarom ze doen zoals ze doen. Dat maakt het verhaal echt.
Eindoordeel
Een Ierse auteur levert een razendknappe thriller af die zich afspeelt in de Verenigde Staten. Dit biedt de auteur de kans om ook het rechtssysteem onder de loep te nemen waarbij het winnen van de sympathie van de individuele juryleden belangrijker is dan het boven tafel krijgen van de feiten. Een systeem waarbij de aanklager van de Staat ook de steun van politie, justitie en deskundigen geniet. De verdediging kan slechts streven naar ‘niet schuldig’ of een schikking. De auteur zaagt, tussen de regels door, aan de poten van het Amerikaanse rechtssysteem. Een mooie bijvangst naast een complex en supersnel verhaal.
Enige punt van kritiek is dat ik de juiste denkpatronen had ontwikkeld om de oplossing te bedenken, toen ik halverwege het boek was. Dit deed wel iets af aan de verrassende ontknoping. Deze verrassing had ik zelf ontmanteld. Of waren de tips te doorzichtig? Lees en oordeel zelf. Ik geef dit boek vier dik verdiende sterren.
Peter van Bavel - recensent De Perfecte Buren
Mijn persoonlijke songtekst
“In the name of a father
And his wife the spirit
You said you did not
They said you did it”
(Bono & Gavin Friday – In the Name of the Father)
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Peter van Bavel
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
