Wherever I May Roam

'Metallica' - Mick Wall



Genre: biografie
Uitgeverij: Xander
ISBN: 9789401610063
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 407
Verschijningsdatum: 22 November 2018

Met dank aan Xander Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

Inhoud
Het levensverhaal van dé grootste heavy-metal band van de hele wereld. Het complete verhaal wordt verteld en alle ups en downs van deze oorspronkelijk trash-metal band komen aan bod. Tientallen pagina’s met verwijzingen naar alle bronnen geven aan dat het om een zo compleet mogelijke biografie gaat. Tevens is het boek bijgewerkt tot half 2018.

Mijn mening
Een biografie heeft altijd iets voyeuristisch. En dat vind ik er mooi aan. Een blik op een persoon of een groep mensen die verder gaat dan wat je aan de buitenkant kunt zien. Sommige biografieën bieden dat onvoldoende en geven slechts een opsomming van gebeurtenissen waarbij de persoon of de groep betrokken was. Bij Mick Wall heb ik die zorg niet. Eerder heb ik de biografie van The Doors en van Lou Reed van hem gelezen. En de belevenis die dat bracht, hoopte ik ook hier te vinden. Daar kan ik kort over zijn: Het is hem wederom gelukt. Uitvoerig in zijn beschrijving en uitermate zorgvuldig in het optekenen van allerlei veranderprocessen die werden doorlopen. Door de band in totaliteit maar ook op persoonlijk vlak, op bandlid-niveau. Voorbeelden hiervan te over: Leven en werken onder de druk van platenmaatschappijen tot het gevoel van totale creatieve vrijheid. De strijd om de snelste gitaarriffs te spelen tot het lef hebben om vernieuwend te mogen zijn. De strijd om het verleiden van de groupies tot het reguliere gezinsleven. De dood van een bandlid tot het verwerken van de psychologische gevolgen hiervan. Van jager tot vegetariër, van alcoholverslaafde tot afkickcentrum. Het ene onderwerp is nog pakkender dan het andere. En bovenal zonder oordeel geschreven. Geen heldenstatus, geen onaantastbaarheid. Het verhaal wordt chronologisch verteld en alle hoofdstukken starten met een cursief gedrukt deel dat een persoonlijke ervaring beschrijft van de auteur zelf. Dit heeft vervolgens een raakvlak met de rest van dat hoofdstuk.

Het boek bevat een gedeelte met kleurenfoto’s en het is opvallend dat deze Nederlandse editie is aangepast door foto’s te tonen die veelal genomen zijn in Vlaanderen en Nederland tijdens concerten en festivals. Zorgvuldig en een pluim voor auteur en uitgeverij. Naast de achtergrondinformatie over de bandleden is er ook veel aandacht voor de muziek van tijdgenoten en bands in hetzelfde genre. Maar ook voor platencontracten, merchandise, producers, ruzies en pesterijen die zelfs leiden tot het vertrek van een bandlid. Er is tevens ruimte ingeruimd voor achtergrondinformatie over de gedachten achter songs en de betekenis van de songteksten. Dit alles maakt het geheel, wat Metallica betreft, compleet.

Enige punt van kritiek is dat in de laatste hoofdstukken, veel van de inhoud uit de documentaire Some Kind of Monster bijna letterlijk is overgenomen. Deze 200 minuten durende documentaire over Metallica staat op Netflix en is een kijktip. Heeft u deze documentaire al gezien, dan kunt u hoofdstuk dertien en veertien van het boek gevoeglijk overslaan. Of herbeleven.

Eindoordeel
Mick Wall is een icoon op het gebied van muziek-biografieën schrijven en samenstellen. Ook hier is hij met vlag en wimpel geslaagd. Mick doet niet aan heldenverering. Hij geeft een eerlijke, rauwe en soms ravenzwarte weergave van de band en haar bandleden. De twee epilogen hebben ervoor gezorgd dat het boek is bijgewerkt tot half 2018, kort voor het ter perse gaan. Deze hoge mate van actualiteit is voor mij een grote pré.

Ik durf door de manier van schrijven te beweren dat je helemaal geen fan van Metallica hoeft te zijn om dit boek in een mum van tijd uit te lezen. Het is als het zitten op een terras en mensen kijken. Maar dan ook voor bij slecht weer.
Als een voyeur kijk je mee naar hoe mensen zich bewegen binnen een organisatie die Metallica is. En ruwe bolster, blanke pit is ook bij deze mannen weer een passend cliché. Ik ben nog een groter fan dan voordat ik met lezen ben begonnen. En daar is, behalve mijn buur, iedereen blij mee.

Ik geef deze stevige biografie vier sterren.

Peter van Bavel
De Perfecte Buren

Mijn persoonlijke songtekst

‘But I'll take my time anywhere
I'm free to speak my mind
And I'll take my find anywhere
Anywhere I may roam
Where I lay my head is home, I swear.
(Metallica – Wherever I May Roam)