Lezersrecensie
Into my arms
'Ravenzwart bloed'- Kim Verheugen
Genre: literaire thriller
Uitgeverij: Brave New Books
ISBN: 9789402190861
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 290
Verschijningsdatum: april 2019
Met grote dank aan Kim Verheugen voor het recensie-exemplaar.
Inhoud
Tess is een volwassen vrouw die haar leven op de rit heeft gebracht na een afschuwelijke jeugd. Met een baan als medewerker bij een dierenasiel, collega’s die vrienden voor haar zijn, lieve pleegouders, drie huisdieren en een relatie met haar vriend Machiel lijken alle ingrediënten aanwezig voor een gelukkig leven. Totdat er weer iets afschuwelijks gebeurt.
Mijn mening
De auteur heeft mij gevraagd haar nieuwe boek te lezen en te recenseren. Een leuk initiatief dat ik graag verzorg. Het boek is in eigen beheer uitgebracht en kan goede promotie gebruiken. Een kans en direct ook een risico; het boek mag op mijn kritische blik vertrouwen. Ik heb de beschikking gekregen over een E-book en heb bovenaan in de kop de gegevens opgenomen van het papieren exemplaar, omdat die voor mij beschikbaar zijn. Ik kan over het uiterlijk van het boek weinig meer vaststellen dan dat het een donker getekende omslag bevat met een afbeelding van een groot mes dat door twee mensen wordt vastgehouden. Een volwassene en een kind.
De volwassene en het kind komen terug in het verhaal. We volgen Tess afwisselend in het verleden en in het heden. Zo zijn beide tijdvensters ineen gevlochten tot één chronologisch verhaal waarbij in het verhaal, per hoofdstuk het perspectief wordt verlegd. Op deze wijze ontrafelen de gebeurtenissen uit het verleden de verklaring voor de gedragingen in de tegenwoordige tijd. Dit is knap gedaan en maakt dat je gelijktijdig twee verhalen leest, die strijden om de aandacht van de lezer. Het maakt dat je soms niet van hoofdstuk wilt wisselen omdat je wilt weten hoe het met een van de verhaallijnen verder gaat.
De schrijfstijl van Kim is bijzonder te noemen. Ze schrijft zonder het doel om pretentieuze woorden te gebruiken of literaire teksten te schrijven. Het is juist het ontbreken van die wil, dat ze dichtbij weet te komen. Veelal korte zinnen met een vertelstijl die neigt naar huiselijkheid en vertrouwen. En daarmee biedt de auteur de lezer iets, waar het personage Tess een groot gebrek aan heeft gehad. Warmte en genegenheid. Het personage is misbruikt en mishandeld en wordt uiteindelijk warm opgevangen door twee prachtige pleegouders. Vooral dit onbaatzuchtige voorbeeld van naastenliefde is zo levensecht beschreven dat ik als lezer het vermoeden ontwikkelde dat het geen fictie was. En dat bleek.
Prachtig om te weten dat er naast vele vormen van geweld, pijn en verdriet ook mensen zijn, die zonder een andere vorm van belang dan jouw belang, je een veilige omgeving bieden. En je de mogelijkheid bieden om een huis tot een thuis te maken. Dat ontroert, niet alleen door het onderwerp maar ook door de schrijfstijl van de auteur.
Het volledige verhaal zit knap in elkaar, kent een aantal plotwendingen in verleden en heden en heeft bovenal veel vaart. De interactie tussen mensen is belangrijker dan lange uitleg over het decor. Dat helpt in de vaart en in het leren kennen van de personages. En het verbonden raken. Punten van verbetering? Ja, die zijn er ook. Sommige verhaallijnen kregen voor mij een voorspelbaar vervolg. En daardoor waren voor mij persoonlijk een aantal verrassingen, niet zo verrassend. Daarnaast missen sommige gebeurtenissen nut en noodzaak omdat de verklaring aan het eind ontbreekt. Wie deed wat en waarom? En wat gebeurde daarmee?
Eindoordeel
Ravenzwart bloed wordt op de omslag omschreven als een literaire thriller. Ik vind dat persoonlijk altijd een lastige categorie. Wanneer ik het een etiket mag opplakken kies ik voor vrouwenthriller. Omdat het een boek is dat een groot lezerspubliek verdient, waarbij de accenten liggen op gevoel, vriendschap, relatie en goede gesprekken. En omdat Kim daarmee als auteur in uitstekend gezelschap is van veel talentvolle auteurs in de lage landen, zou ik mijn focus leggen op deze doelgroep. Een mannenthriller, als die al bestaan, legt meer aandacht op decor, seks, knap speurderswerk en expliciet geweld.
En omdat er altijd uitzonderingen zijn wanneer je gaat stigmatiseren, kan ik aangeven dat ik genoten heb van dit boek. En sluit ik af met een dikke knuffel voor al die mensen die hun eigen belang ondergeschikt weten te maken wanneer het draait om het bieden van een veilig thuis aan kinderen.
Ik geef dit boek vier sterren.
Mijn persoonlijke songtekst
‘And I don’t believe in the existence of angels
But looking at you I wonder if that’s true
But if I did I would summon them together
And ask them to watch over you
To each burn a candle for you
To make bright and clear your path
And to walk, like Christ, in grace and love
And guide you into my arms
(Into my arms – Nick Cave & the bad Seeds)
Peter van Bavel
De Perfecte Buren
Genre: literaire thriller
Uitgeverij: Brave New Books
ISBN: 9789402190861
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 290
Verschijningsdatum: april 2019
Met grote dank aan Kim Verheugen voor het recensie-exemplaar.
Inhoud
Tess is een volwassen vrouw die haar leven op de rit heeft gebracht na een afschuwelijke jeugd. Met een baan als medewerker bij een dierenasiel, collega’s die vrienden voor haar zijn, lieve pleegouders, drie huisdieren en een relatie met haar vriend Machiel lijken alle ingrediënten aanwezig voor een gelukkig leven. Totdat er weer iets afschuwelijks gebeurt.
Mijn mening
De auteur heeft mij gevraagd haar nieuwe boek te lezen en te recenseren. Een leuk initiatief dat ik graag verzorg. Het boek is in eigen beheer uitgebracht en kan goede promotie gebruiken. Een kans en direct ook een risico; het boek mag op mijn kritische blik vertrouwen. Ik heb de beschikking gekregen over een E-book en heb bovenaan in de kop de gegevens opgenomen van het papieren exemplaar, omdat die voor mij beschikbaar zijn. Ik kan over het uiterlijk van het boek weinig meer vaststellen dan dat het een donker getekende omslag bevat met een afbeelding van een groot mes dat door twee mensen wordt vastgehouden. Een volwassene en een kind.
De volwassene en het kind komen terug in het verhaal. We volgen Tess afwisselend in het verleden en in het heden. Zo zijn beide tijdvensters ineen gevlochten tot één chronologisch verhaal waarbij in het verhaal, per hoofdstuk het perspectief wordt verlegd. Op deze wijze ontrafelen de gebeurtenissen uit het verleden de verklaring voor de gedragingen in de tegenwoordige tijd. Dit is knap gedaan en maakt dat je gelijktijdig twee verhalen leest, die strijden om de aandacht van de lezer. Het maakt dat je soms niet van hoofdstuk wilt wisselen omdat je wilt weten hoe het met een van de verhaallijnen verder gaat.
De schrijfstijl van Kim is bijzonder te noemen. Ze schrijft zonder het doel om pretentieuze woorden te gebruiken of literaire teksten te schrijven. Het is juist het ontbreken van die wil, dat ze dichtbij weet te komen. Veelal korte zinnen met een vertelstijl die neigt naar huiselijkheid en vertrouwen. En daarmee biedt de auteur de lezer iets, waar het personage Tess een groot gebrek aan heeft gehad. Warmte en genegenheid. Het personage is misbruikt en mishandeld en wordt uiteindelijk warm opgevangen door twee prachtige pleegouders. Vooral dit onbaatzuchtige voorbeeld van naastenliefde is zo levensecht beschreven dat ik als lezer het vermoeden ontwikkelde dat het geen fictie was. En dat bleek.
Prachtig om te weten dat er naast vele vormen van geweld, pijn en verdriet ook mensen zijn, die zonder een andere vorm van belang dan jouw belang, je een veilige omgeving bieden. En je de mogelijkheid bieden om een huis tot een thuis te maken. Dat ontroert, niet alleen door het onderwerp maar ook door de schrijfstijl van de auteur.
Het volledige verhaal zit knap in elkaar, kent een aantal plotwendingen in verleden en heden en heeft bovenal veel vaart. De interactie tussen mensen is belangrijker dan lange uitleg over het decor. Dat helpt in de vaart en in het leren kennen van de personages. En het verbonden raken. Punten van verbetering? Ja, die zijn er ook. Sommige verhaallijnen kregen voor mij een voorspelbaar vervolg. En daardoor waren voor mij persoonlijk een aantal verrassingen, niet zo verrassend. Daarnaast missen sommige gebeurtenissen nut en noodzaak omdat de verklaring aan het eind ontbreekt. Wie deed wat en waarom? En wat gebeurde daarmee?
Eindoordeel
Ravenzwart bloed wordt op de omslag omschreven als een literaire thriller. Ik vind dat persoonlijk altijd een lastige categorie. Wanneer ik het een etiket mag opplakken kies ik voor vrouwenthriller. Omdat het een boek is dat een groot lezerspubliek verdient, waarbij de accenten liggen op gevoel, vriendschap, relatie en goede gesprekken. En omdat Kim daarmee als auteur in uitstekend gezelschap is van veel talentvolle auteurs in de lage landen, zou ik mijn focus leggen op deze doelgroep. Een mannenthriller, als die al bestaan, legt meer aandacht op decor, seks, knap speurderswerk en expliciet geweld.
En omdat er altijd uitzonderingen zijn wanneer je gaat stigmatiseren, kan ik aangeven dat ik genoten heb van dit boek. En sluit ik af met een dikke knuffel voor al die mensen die hun eigen belang ondergeschikt weten te maken wanneer het draait om het bieden van een veilig thuis aan kinderen.
Ik geef dit boek vier sterren.
Mijn persoonlijke songtekst
‘And I don’t believe in the existence of angels
But looking at you I wonder if that’s true
But if I did I would summon them together
And ask them to watch over you
To each burn a candle for you
To make bright and clear your path
And to walk, like Christ, in grace and love
And guide you into my arms
(Into my arms – Nick Cave & the bad Seeds)
Peter van Bavel
De Perfecte Buren
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Peter van Bavel
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
